به گزارش کردپرس، دکتر مهدی زارع استاد زمین شناسی در خصوص آخرین وضعیت دریاچه ارومیه به رکنا گفت: بر اساس تحلیل داده ها و جمع بندی گزارشها از سال آبی گذشته ۱۴۰۳-۱۴۰۴ که در ۳۱شهریور ۱۴۰۴ به پایان رسید امکان احیای دریاچه ارومیه در وضعیت بسیار نامطمئنی است. بیشتر روندها حاکی از وضعیت رو به وخامت دریاچه ارومیه است.
دکتر زارع با بیان اینکه ضخامت لایه های رسوبات نمکی در بخشهای جنوبی دریاچه به حدود هفت متر میرسد گفت: کوچک شدن دریاچه به عنوان فاجعهای با حرکت آهسته توصیف شده ، اما سرعت کاهش به طور قابل توجهی افزایش یافته است. سطح آب در سال آبی گذشته به میزان قابل توجهی و در حدود دو میلیارد متر مکعب کاهش یافت البته هر ساله دریاچه حدود بیش از یک میلیارد متر مکعب مجددا شادژ می شود .
استاد زمین شناسی گفت: تهدید برگشتناپذیری دریاچه جدی است و ممکن است بخش های زیادی از دریاچه به «نقطه بیبازگشت» رسیده باشد. در حالی که احیای کامل به وضعیت سال ۱۳۷۴ غیرممکن تلقی میشود برخی بررسی ها از امکان احیای بخشهایی از دریاچه حکـایت دارد.خشکسالیهای طولانی و شدید، کاهش بارندگی و افزایش نیز منجر به افزایش تبخیر شده است. دههها سیاستهای ضعیف مدیریت آب جامعه گسترده در ذینفعان از آب هایسطحی و زیر زمینی پیرامون دریاچه ارومیه پدید آورده است. ساخت سدهای متعدد بر روی رودخانههای تغذیهکننده دریاچه، گسترش کشاورزی پرمصرف آب (مانند کشت سیب و چغندرقند) و تکثیر چاههای غیرمجاز طی چند دهه به ثروتمند شدن گزوهی از شهروندان انجامیده است.
مهدی زارع بیان کرد: حال برای هر حاکمیتی بسیار مشکل است تا به گروهی که همچنان از این منابع تغذیه کننده دریاچه بهره مند میشوند بگوید که دوران استفاده از این ثروت زیستی به پایان رسیده است.در زمستان ۱۴۰۳ گزارشهایی مبنی بر افزایش اندک سطح و حجم آب دریاچه نسبت به سال قبل وجود داشت. ولی باید گفت که تقریبا در میانه هر سال آبی -حوالی نوروز- دریاچه به طور نسبی ازبارش ها بهره مند و سطحی آن موقتا از آب پوشیده می شود.
نظر شما