فرمول برنده شدن اردوغان در انتخابات

سرویس جهان- رجب طیب اردوغان در میانه ناباوری سکولارها و بخش غرب‌گرای جامعه ترکیه، بار دیگر محبوبیت خود را ثابت کرد.

به گزارش کردپرس، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور کنونی ترکیه، با کسب 49.5 درصد آرا، در دور اول انتخابات ریاست جمهوری این کشور، به پیروزی نهایی در دور دوم آن در ماه جاری نزدیک شده است. دور بعدی انتخابات قرار است در 28 ماه مه برگزار شود و او از میزان مشخصی از محبوبیت برخوردار است. هر چند که انتظار نمی رفت اینطور باشد.

اکثر نظرسنجی‌ها نشان می‌داد که نفوذ او پس از 20 سال در دست داشتن قدرت در ترکیه، روبه افول بوده و شکست‌ناپذیری او بالاخره رو به پایان است.

ناکارآمدی حکومت با وجود تورم سه رقمی، کشته شدن 50000 نفر در زلزله آشکار بود و اپوزیسیون نیز کاملا متحد شدند. به نظر می رسید که شرایط اقتصادی و سیاسی برای تغییر آماده است.

بسیاری از کارشناسان انتظار داشتند که کمال قلیچداراوغلو- که کارزاری تر و تمیز با تمرکز بر مسائل مربوط به معیشت مردم و بدون درگیر شدن در مسائل هویتی راه انداخت- با اختلاف زیادی پیروز شود. اما سرمستی اپوزیسیون جای خود را به ابهام و زوال داده است.

اما در حال حاضر، همه چیز تمام نشده است چرا که قلیچداراوغلو در دور اول با کسب 44.9 درصد آراء عملکرد بالایی داشت. با این حال شانس انتخاب شدن او زیاد نیست.

همپیمانی اردوغان مرکب از ملی گراها و مذهبی ها، در دور اول انتخابات، اکثریت پارلمان را کسب کرده است. قلیچداراوغلو در برابر اردوغان دچار شکست های متوالی شده است. بنابراین ناامیدی اپوزیسیونِ بی رمق حاد است.

پس چه چیزی می تواند ثبات محبوبیت اردوغان را توضیح دهد؟ پاسخ کوتاه به این سوال، توانایی او در قطبی کردن جامعه کشور ترکیه است. او می دانست که تنها شانس برنده شدنش بازی با کارت ملی گرایی است. او این کار را با اجرای کارزاری انجام داد که ایجاد ترس را به حد اعلا رساند.

حمایت حزب کردی از قلیچداراوغلو

ماموریت قلیچداراوغلو با حمایت حزب کردگرای دموکراتیک خلقها از او، از طریق معرفی نکردن نامزد مستقل آسان تر شد.

حزب دموکراتیک خلقها یا (HDP)  یک حزب سیاسی قانونی است که خشونت را رد می کند. با این حال، از نظر ناسیونالیست های ترکیه، این حزب به داشتن روابط نزدیک با تروریستها مظنون است.

اردوغان کارزار انتشار اطلاعات غلط را با نشان دادن حمایت کردها از قلیچداراوغلو، در طول راهپیمایی های سیاسی او در قلب منطقه آناتولی به راه انداخت. اردوغان علاوه بر ایجاد جامعه دو قطبی از طریق اشاعه ناسیونالیسم، با کارت دین هم استادانه بازی کرد. او به طور مداوم اپوزیسیون سکولار را طرفدار همجنسگرایان و نافی ارزش های سنتی خانواده در ترکیه معرفی کرده است.

انتخابات در ترکیه آزاد و منصفانه نیست. اردوغان با ایجاد یک حاکمیت سرکوبگر و ایجاد هژمونی قوی بر رسانه ها، امتیازات آشکاری نسبت به حریف خود داشت. لازم نبود او از صندوق رای ها سرقت کند. خیلی ساده، او بر ماشین تبلیغاتی خود و پیوند محکم با توده های محافظه کار تکیه کرد.

قلیچداراوغلو همچنین احتمالاً با تاکید بیش از حد بر رکود اقتصادی، در تدوین پیام مبارزات انتخاباتی خود دچار اشتباه شده است.

درست است که اقتصاد ترکیه با افزایش افسارگسیخته تورم در وضعیت بدی قرار دارد اما این پیش فرض که کاهش قدرت خرید باعث افزایش تهدید امنیت ملی و ایجاد مشکل در هویت سیاسی ترکیه می شود، با دو اشکال روبروست: اولا، اپوزیسیون این را درک نکرد که تهدید امنیت ملی فقط ناشی از هشدارها نسبت به جدایی طلبی کردها بوده که با همراهی پایگاه مذهبی- ملی گرای اردوغان تشدید شده است.

مسئله کردها در ترکیه، احتمالاً مهم ترین عامل ایجاد دو قطبی در صحنه سیاسی این کشور است. اکثریت ترک ها نگران حمایت ایالات متحده از جدایی طلبی کردها در سوریه و ترکیه هستند. بنابراین، قلیچداراوغلو برای جلب حمایت ناسیونالیسم کردی در ترکیه، ریسک حساب شده ای را به جان خرید.

این امر نشانه داشتن شجاعت سیاسی و رسیدن به بلوغ دموکراتیک در نگاه لیبرال های ترک امثال من بود. اما جمعیت لیبرال ها در مقایسه با سلطه فراگیر ناسیونالیسم ترک بر ترکیه، جامعه ای کوچک در این کشور محسوب می شوند.

دومین مشکل در مقدم داشتن اقتصاد بر همه مسائل دیگر با وجود عدم بروز یک بحران اقتصادی در مقیاس بزرگ در ترکیه بود. ترک ها می توانند تورم افسارگسیخته را تا زمانی که بیکاری گسترده و بحران مالی بزرگ وجود نداشته باشد، تحمل کنند. اما اکنون اقتصاد ترکیه در رکود نیست.

مدل اقتصادی مد نظر اردوغان که بسیار هم مورد تمسخر قرار می گیرد، بر ایجاد رشد اقتصادی به هر قیمتی استوار است .

اردوغان مصمم بود از بالا بردن نرخ بهره اجتناب کند زیرا رکود ناشی از نرخ‌ بالای بهره احتمالاً شانس او برای انتخاب مجدد را از بین می برد. در عوض اردوغان به سراغ مدلی اقتصادی با تورم بالا و رشد بالا رفت تا بر اساس آن، با افزایش دستمزدها، کاهش سن بازنشستگی و توزیع اعتبارات مالی بین دوستان خود، پوپولیسم اقتصادی را در پیش بگیرد.

در صورت پیروزی اردوغان، ترکیه در پنج سال آینده شاهد افزایش سرکوب سیاسی و رشد بیشتر ناسیونالیسم پوپولیستی خواهد بود. بعید است روابط ترکیه با غرب در این دوره بهبود یابد، مگر اینکه اقتصاد به مانع سختی برخورد کند و اردوغان ناچار به گرفتن بسته نجات از صندوق بین المللی پول شود.

مخالفان با وجود همه چالش‌های پیش رو، نباید دست از مبارزه بردارند. اردوغان به احتمال زیاد، برای یک دوره دیگر ریاست جمهوری نامزد نخواهد شد. او خسته است و گزارش شده که وضعیت سلامتی خوبی هم ندارد. تا زمانی که انتخابات برای تعیین برندگان و بازندگان در ترکیه ادامه داشته باشد، ضربان دموکراسی در این کشور ادامه خواهد داشت.

اردوغان بار دیگر نشان داد که در کسب پیروزی در انتخابات، با وجود موانع بسیار، خوب عمل می کند. سه عنصر نظام سیاسی سرکوبگر، ناسیونالیسم پوپولیستی دلخواه او و حمایت توده های محافظه کار از او، در انتخابات به کمک او می آیند حتی زمانی که اقتصاد تحت تاثیر سوء مدیریت او قرار گیرد.

نویسنده: عمرتاشپینار، استاد دانشگاه دفاع ملی واشنگتن و محقق دانشکده مطالعات بین المللی پیشرفته دانشگاه جان هاپکینز

منبع: آسیا تایمز

کد خبر 2756050

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha