کردپرس 

تردیدهای بسیاری دربارۀ این توافق و این تصمیم در وجود دارد که چرا این بار به آسانی و به آن سرعت، حزب دمکرات کردستان و قدرت خاندانی و شرکتها، ناگهان زیر بار تحویل دادن نفت می‌روند و حتی آن را موفقیتی برای خود قلمداد می‌کنند.

از سوی دیگر گفته می‌شود سخنگوی وزارت خارجۀ آمریکا از زبان وزیر خارجه این کشور (مارک روبیو) گفته است: ما نقش تسهیل‌گر را برای به نتیجه‌رساندن این توافق و فرایند ایفا کرده‌ایم.

در این دیدار و نشست میان ترامپ و اردوغان، که روز ۲۵ سپتامبر در کاخ سفید برگزار شد، دو طرف بر روی مجموعه‌ای از قراردادهای اقتصادی و بازرگان و تحویل دادن هواپیمای اف ۳۵ به ترکیه توافق کردند که مهم‌ترین آنها عبارت بودند از:

حذف عوارض گمرکی بر روی کالاهای صادراتی آمریکا به ترکیه

خرید ۲۲۵ فروند هواپیمای غیرنظامی از نوع بوینگ از سوی ترکیه

خرید گاز مایع آمریکایی سالانه به مبلغ ۴ ملییارد متر مکعب به مدت ۲۰ سال از سوی ترکیه که از سال ۲۰۲۶ به مرحلۀ اجرا درخواهد آمد. این تاریخ همان زمانی است که قرار داد خرید گاز ایران از سوی ترکیه به پایان می‌رسد که سالانه به ۹ میلیار متر مکعب رسیده است.

در مقابل، آمریکا، هواپیمای اف ۳۵ به ترکیه بفروشد و سیستم ضدموشکی پاتریوت را برای ترکیه تأمین کند.

پرسش این است که آیا این رضایت آمریکا برای فروش هواپیمای اف ۳۵ به ترکیه تنها در برابر خرید کالاهای مذکور از آمریکا صورت گرفته است؟ یا شروط و خواسته‌های دیگری نیز در پشت این موضوع وجود دارد؟

شروط و خواسته‌های آمریکا در سه خواستۀ اصلی قابل ذکر است:

نخست: ترکیه تکلیف خود را تعیین کند و از میان جبهه روسی و جبهۀ اروپایی- آمریکایی و ناتو یکی را انتخاب کند.

دوم: با خرید گاز آمریکا، اقدامی برای کاهش واردات گاز روسی و ایرانی صورت دهد

سوم: متوقف ساختن خرید نفت روسیه

به این ترتیب به پاسخ پرسش فوق الذکر خواهیم رسید که چرا اقلیم کردستان نفت را تحویل می‌دهد و تصمیم گرفته می‌شود که از طریق ترکیه صادر شود؟ در حالی که از سوی دیگر، ترکیه دربارۀ توافق صادرات نفت عراق از طریق خاک ترکیه پیشتر خواهان توافقی جدید بود.

به عبارت دیگر، نتیجۀ این تحولات برایمان آشکار خواهد ساخت که آمریکا به ترکیه اعلام کرده که به جای نفت روسیه، از طریق نفت اقلیم و کرکوک در کشور عراق، خلأ را برایت پر خواهیم کرد.

بر این اساس، طبیعی است که وزارت خارجه آمریکا بگوید ما نقش تسهیل‌گر را در این توافق ایفا کرده‌ایم. به عبارتی آمریکایی‌ها به شرکت‌های خود چراغ سبز داده‌اند که به این توافق رضایت دهند. بدون تردید قدرت خاندانی نیز زیر فشار آمریکا و شرکت‌ها و ترکیه، زیر بار این توافق خواهند رفت.

از همه شگفت‌انگیزتر این که در همان روز دیدار ترامپ و اردوغان (روز ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵) نخست‌وزیر عراق محمد شیاع سودانی نیز خبر این توافق و تحویل دادن نفت اقلیم به عراق را اعلام کرد.

با کنار هم قرار دادن و به هم پیوند دادن این رودادها، به این نتیجه خواهیم رسید که تحویل دادن نفت اقلیم به بغداد، از این نقشه و برنامه دور نیست.

پرسش پایانی و بسیار مهم این است که واکنش روسیه در برابر ترکیه و اقلیم و عراق چگونه خواهد بود و چه رخ خواهد داد؟