کردپرس - در روزی که مرز چیلات دهلران میزبان هیأتی بلندپایه از استان میسان عراق شد، نهتنها دروازهای برای مبادلات اقتصادی گشوده شد، بلکه پردهای از همافزایی فرهنگی، مذهبی و ژئوپلیتیکی میان دو ملت شیعه کنار رفت. چیلات دیگر صرفاً نقطهای در نقشه سیاسی نیست؛ بلکه بستری است برای بازتعریف روابط تاریخی، هویتی و انسانی میان ایران و عراق.
در نشست مشترک هیئت ایرانی و عراقی، احمد کرمی، استاندار ایلام، با تأکید بر اشتراکات فرهنگی و مذهبی دو استان گفت: «اشتراکات تاریخی، فرهنگی و مذهبی میان ایران و عراق، بهویژه میان ایلام و میسان، ظرفیتهایی بیبدیل برای توسعه روابط در تمامی حوزهها فراهم کرده است. بازگشایی مرز چیلات، نویدبخش تحقق آرزوی دیرینه مردم دو سوی مرز برای یکی شدن دوباره است.»
در سوی دیگر، حبیب ظاهر الفرطوسی، استاندار میسان، ضمن قدردانی از تلاشهای طرف ایرانی، اظهار داشت: «چیلات نهتنها به توسعه اقتصادی کمک خواهد کرد، بلکه پیوندهای فرهنگی و مذهبی میان مردم دو استان را نیز تعمیق میبخشد.»
این سخن، چیلات را به پلی میان خاطره و آینده بدل میکند؛ پلی که از دل ایمان، زبان مشترک و تاریخ مشترک برمیخیزد.
کاظم آلاسحاق، سفیر ایران در بغداد، نیز ابراز امیدواری کرد که این کریدور مرزی به الگویی موفق برای همکاریهای مشترک تبدیل شود و با توسعه زیرساختها، تأثیر ملموسی بر بهبود کیفیت زندگی مرزنشینان دو طرف بگذارد.
رئیس گذرگاههای مرزی عراق، گشایش چیلات را فصل تازهای در همکاریهای مرزی دانست و با اشاره به روابط عمیق و برادرانه ایران و عراق تأکید کرد: «پیوندهای دو کشور فراتر از مناسبات سیاسی و اقتصادی است؛ این روابط بر پایه برادری، ایمان و دوستی عمیق بنا شدهاند.»
سردار سیدصادق حسینی، فرمانده سپاه ایلام، نیز در دهلران بازگشایی مرز چیلات را نمونهای روشن از تلاش برای تبدیل مناطق عملیاتی دوران دفاع مقدس به کانون تبادلات اقتصادی و فرهنگی دانست و بر ضرورت تبدیل تهدیدهای دیروز به فرصتهای امروز تأکید کرد.
در جهانی که مرزها گاه ابزار تفکیک و جداییاند، چیلات میخواهد مرزِ وحدت باشد؛ مرزی که نه جدا میکند، بلکه پیوند میسازد. چیلات در دل خود نهتنها ظرفیتهای اقتصادی، بلکه خاطراتی از زبانهای مشترک، آیینهای مذهبی و پیوندهای قومی دارد. این گذرگاه میتواند بستری باشد برای احیای جشنوارههای مشترک، تبادل رسانهای، و تقویت همبستگی فرهنگی میان ایلام و میسان.
چیلات، نه صرفاً یک گذرگاه، بلکه استعارهای است از پیوند، ایمان و آیندهای مشترک. در این نقطه، خاک و خاطره، امنیت و فرهنگ، سیاست و مردم، همه در هم تنیدهاند. چیلات، مرزِ معناست؛ مرزی که از دل تاریخ برمیخیزد تا افقهای روشنتری را برای دو ملت رقم بزند. در روزگاری که تنگناها سایه افکندهاند، دولت چهاردهم با گشودن این روزنه، امید را به جریان انداخته است.

نظر شما