خبرگزاری کردپرس _ دلیل توسعه نیافتگی بسیاری از جوامع، نه به فقر ظرفیت‌ها و پتانسیل‌ها، بلکه ناتوانی در استفاده از ظرفیت‌های توسعه آفرین برای خلق ثروت و ایجاد‌ یک رونق اقتصادی است.

"کرمانشاه" در آبانماه ۱۴۰۰ از سوی یونسکو به عنوان شهر خلاق خوراک معرفی شد و انتظار می‌رفت این اتفاق مهم، بسترساز یک بهبود اقتصادی محسوس در شهر باشد. ولی از ظواهر امر کاملا پیداست که تغییر خاصی صورت نگرفته است.

کرمانشاه در آغاز قرن جدید به هر چیزی شبیه است الا شهر خلاق خوراک.‌ در حوزه خوراکی های سنتی و معروف هنوز در شهر تحول خاصی رخ نداده است. پس از چندین دهه قلمرو دنده کباب معروف کرمانشاه، از شعاع یک کیلومتری تاق بستان فراتر نرفته و آدرس پیشنهادی خرید مطمئن کاک و نان برنجی برای یک گردشگر، هنوز ورودی بازار سنتی شهر است. حکایت روغن کرمانشاهی، خورش خلال، کشک بادمجان و ... هم کم و بیش همین است. در این میان شاید تنها اتفاق مثبت و جدید در این حوزه، گشایش شعبه دوم دیزی سرای پسران میرزا در یکی از خیابان های معروف شهر باشد!

البته در دیگر سو و در حوزه توسعه فست فودها، تحولات بسیار شگرفی در کرمانشاه اتفاق افتاده است. تا ابتدای دهه هفتاد، پیتزا فروشی‌ها و فست فودی‌ها، انگشت شمار بودند ولی حالا تعداد آن ها آنقدر توسعه پیدا کرده که می توان کرمانشاه را شهر فست فودها نام نهاد.

تابستان سال گذشته و در حالیکه پرونده کرمانشاه به عنوان شهر خلاق خوراک در یونسکو هنوز در جریان بود، مسئولین وقت یک پیاده راه فست فود _آن هم با یک جانمایی فاجعه بار _ را به بهره برداری رساندند. و این اتفاق، یک تراژدی تمام عیار در تاریخ توسعه کرمانشاه بود.

فرصت های توسعه آفرین در کرمانشاه آنقدر زیاد هستند که هر کسی را مبهوت می کند و شاید هم تداوم این بهت زدگی تاریخی، یکی از دلایل اصلی توسعه نیافتگی کرمانشاه باشد!