به گزارش کردپرس، «فوزا یوسف» رئیس مشترک هیئت مذاکره‌کننده مدیریت خودگردان شمال و شرق سوریه با دولت موقت سوریه در مصاحبه‌ای تأکید کرد که تغییر مداوم محورهای گفت‌وگو از سوی دولت موقت سوریه روند مذاکرات را با دشواری روبه‌رو کرده است. او با وجود موانع موجود، نسبت به دستیابی به توافقی سیاسی ابراز خوش‌بینی محتاطانه کرد و گفت مدیریت خودگردان به دنبال «همگرایی دموکراتیک مبتنی بر اراده متقابل» است، نه «ادغام اجباری».

«فوزا یوسف» رئیس مشترک هیئت مذاکره‌کننده مدیریت خودگردان با دولت موقت و عضو شورای رهبری حزب اتحاد دموکراتیک (PYD)، در گفت‌وگویی اختصاصی با آژانس خبری ژینها از روند مذاکرات میان مدیریت خودگردان و دولت موقت سوریه سخن گفت. او در این مصاحبه از چالش‌های مذاکرات، جایگاه زنان، تهدیدات خارجی و چشم‌انداز وحدت سوریه سخن به میان آورد.

فوزا یوسف اظهار داشت که «تغییر مداوم محورهای گفت‌وگو از سوی دمشق» پیشرفت مذاکرات را کند کرده است و افزود: «در هر نشست، موضوعات جدیدی مطرح می‌شود که مسیر کار را پیچیده‌تر می‌کند. ما خواهان پیشرفت هستیم، اما مانع‌تراشی‌ها در زمینه‌های امنیتی و نظامی همچنان ادامه دارد.»

او توضیح داد که آخرین نشست در حلب برگزار شد و محور آن ساختار اداری استان‌ها و چگونگی ادغام نیروهای نظامی و امنیتی در چارچوب دولت موقت بود.

یوسف درباره ساختار هیئت‌های مذاکره گفت: «تشکیل چند کمیته – نظامی، امنیتی، کُردی و اداری – به معنای تفرقه نیست بلکه تقسیم وظایف است. همه کمیته‌ها زیر نظر یک کمیته مرکزی هماهنگ فعالیت می‌کنند.»

نقش زنان در مذاکرات

فوزا یوسف با انتقاد از نبود زنان در هیئت مذاکره‌کننده دولت دمشق گفت: «در دو نشست نخست، نمایندگان بین‌المللی از جمله توماس باراک از طرف آمریکایی‌ها از این موضوع انتقاد کردند و خواستار حضور زنان شدند. متأسفانه مشارکت زنان در تصمیم‌گیری همچنان بسیار محدود است.»

او افزود: «در مدیریت خودگردان، زنان بیش از ۵۰ درصد از مسئولان تصمیم‌گیر در برخی بخش‌ها را تشکیل می‌دهند و نقش آنان صرفاً نمادین نیست، بلکه واقعی و تأثیرگذار است. اما در دیگر مناطق، زنان اغلب برای حفظ ظاهر به ساختارها اضافه می‌شوند، نه برای ایفای نقش واقعی.»

تهدیدات ترکیه و دمشق

رئیس مشترک هیئت مذاکره‌کننده مدیریت خودگردان تأکید کرد که تهدیدات مداوم از سوی ترکیه و برخی نیروهای دولتی سوریه، روند گفت‌وگوها را با خطر مواجه کرده است. او گفت: «ترکیه همچنان سوریه را بخشی از قلمرو خود می‌داند و با هرگونه نظام سیاسی دموکراتیک در این کشور مخالف است. اتهام تجزیه‌طلبی که علیه مدیریت خودگردان مطرح می‌شود، بهانه‌ای برای سرکوب حقوق مردم منطقه است. در حالی که طی ۱۵ سال گذشته، مدیریت خودگردان هیچ‌گاه خواهان جدایی از سوریه نبوده است.»

بر ضرورت وحدت سوریه و گفت‌وگوی واقعی تأکید کرد

فوزا یوسف با اشاره به خطر طرح‌های تجزیه‌طلبانه بین‌المللی گفت: «وحدت سوریه زمانی ممکن است که سیاستی ملی و فراگیر، همه سوری‌ها را به صورت داوطلبانه در بر گیرد، نه از طریق اجبار و سلطه.» او هشدار داد که «ادامه سیاست‌های سرکوب و حذف، کشور را به سوی فروپاشی سوق می‌دهد» و افزود: «اگر بخشی از مردم احساس کنند حقوقشان نادیده گرفته می‌شود، طبیعی است که به دنبال گزینه‌های جایگزین بروند.»

شکل مطلوب ادغام و وحدت ملی

در پاسخ به پرسشی درباره نوع ادغامی که مدیریت خودگردان خواستار آن است، یوسف گفت: «ما به دنبال ادغام دموکراتیکی هستیم که بر اراده متقابل استوار باشد، نه ادغام اجباری. نهادهایی که در شمال و شرق سوریه شکل گرفته‌اند، حاصل تجربه و سازماندهی مردم‌اند و نباید منحل شوند. این نهادها می‌توانند الگویی مثبت برای سراسر سوریه باشند، به‌ویژه در زمینه همزیستی، حقوق زنان و تنوع فرهنگی و مذهبی.» او تأکید کرد: «قانون اساسی فعلی بیش از حد متمرکز است و باید بازنگری شود تا حقوق همه اقوام و گروه‌ها تضمین گردد.»

در مورد قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمان ملل

یوسف با اشاره به بازگشت بحث‌ها درباره قطعنامه ۲۲۵۴ سازمان ملل گفت: «افزایش تنش‌ها در مناطق ساحلی و سویداء موجب شد که جامعه جهانی بار دیگر بر ضرورت اجرای این قطعنامه تأکید کند. ما بارها هشدار داده‌ایم که درگیری داخلی راه را برای مداخلات خارجی هموار می‌کند.»

امید به موفقیت مذاکرات

او در بخش دیگری از گفت‌وگو اظهار داشت: «عوامل زیادی برای موفقیت وجود دارد – اراده سیاسی در شمال و شرق سوریه، تمایل واقعی به تفاهم سوری-سوری، و تجربه مدیریتی و نظامی ارزشمند در منطقه. با وجود همه موانع، ما نسبت به دستیابی به توافق‌های جزئی و ادامه روند مثبت مذاکرات خوش‌بین هستیم.»

همبستگی زنان سوری با زنان منطقه

در پایان، فوزا یوسف بر اهمیت همبستگی زنان در سراسر منطقه تأکید کرد و گفت: «همبستگی زنان سوری با زنان در سودان، فلسطین و یمن، ضرورتی استراتژیک است. ما باید صدایی متحد داشته باشیم تا بتوانیم جامعه‌ای آزاد و عادلانه بسازیم. اندیشه بازگرداندن زنان به خانه پس از جنگ باید از میان برداشته شود. در شمال و شرق سوریه این تابو تا حد زیادی شکسته شده است. اکنون زمان آن است که زنان سراسر سوریه در کنار هم برای تضمین حقوق خود در قانون اساسی آینده تلاش کنند.»