امیر رجب پور در گفت‌وگویی صمیمی با خبرگزاری کرد پرس از چالش‌های این روایت، پایان باز نمایش و حضور دوباره‌اش در جشنواره تئاتر خیابانی مریوان می‌گوید.

او می‌گوید: قصه درباره یک برادر و خواهره که سال‌ها دنبال گرفتن رضایت برای قاتل‌هایی بودن که توی نزاع‌ها و دعواها مرتکب قتل شدن. همیشه سعی داشتن کاری کنن که خون‌ریزی‌ها تموم بشه و خانواده‌ها به صلح برسن. اما یه روز خودشون با جنازه‌ی پدرشون روبه‌رو می‌شن ... پدری که به قتل رسیده.

او مکثی می‌کند و ادامه می‌دهد: حالا این دو نفر، که تا دیروز واسطه‌ی بخشش بودن، خودشون باید تصمیم بگیرن. آیا می‌تونن از خون پدرشون بگذرن؟ یا وقتشه که خودشون انتقام بگیرن؟ این تضاد درونی، محور اصلی نمایش ماست.

رجب‌پور درباره پایان نمایش توضیح می‌دهد: نمایش با یه پایان باز تموم می‌شه. ما قصه رو تا یه نقطه جلو می‌بریم و بعد تصمیم نهایی رو می‌سپاریم به تماشاگر. اینکه به نظر اون‌ها، این خواهر و برادر باید چه کار کنن ... ببخشن یا انتقام بگیرن.

او از حضورش در جشنواره تئاتر خیابانی مریوان هم با علاقه حرف می‌زند: این چندمین باره که به مریوان میام. واقعاً این شهر و جشنواره‌اش حال و هوای خاصی دارن. برای سومین بار به عنوان کارگردان توی جشنواره شرکت کردم و هر بار حس می‌کنم یه تجربه تازه به دست میارم. مردم مریوان با تئاتر زندگی می‌کنن، و همین باعث می‌شه کار کردن اینجا لذت‌بخش‌تر بشه.