به گزارش کردپرس، «مظلوم کوبانی» فرمانده کل نیروهای سوریه دموکراتیک (SDF) در مصاحبه‌ای تأکید کرد که ادغام باید بر پایه مشارکت باشد و افزود: «در میان همه نیروهای سوری، باید بر مبنای مشارکت، سوریه‌ای جدید بنا شود. این امر با زور امکان‌پذیر نیست. مردم دیرالزور و رقه می‌خواهند خودشان سرنوشت خود را تعیین کنند.»

تحولات پیچیده در خاورمیانه ادامه دارد و سوریه، به‌ویژه شمال و شرق این کشور، در مرکز این تحولات قرار گرفته است. دیپلماسی در جریان است. نشست اخیر میان هیئت‌های شمال و شرق سوریه و دولت دمشق که قرار بود در پاریس برگزار شود، لغو شد. کُردهای کردستان سوریه همچنان تلاش می‌کنند تا در آینده سوریه جایگاهی مناسب داشته باشند. وضعیت در بسیاری از مناطق سوریه همچنان ناآرام است. گفت‌وگوها در زمینه قانون اساسی سوریه، نظام حکومتی، سیاست خارجی و سایر مسائل ادامه دارد.

مسئله شمال و شرق سوریه در این فرایند به دستور کار سیاسی تبدیل شده است. مقامات آمریکا، فرانسه، ترکیه و بسیاری دیگر از کشورهاف تحلیل‌های مختلفی ارائه می دهند و رسانه‌ها به شیوه‌های مختلف به این مسئله می‌پردازند.

«مظلوم کوبانی» فرمانده کل SDF در گفت‌وگو با آژانس خبری هاوار، درباره روابط با دمشق، اختلافات، موانع، نشست لغو شده پاریس، روابط با ترکیه، فعالیت‌ها در رابطه با آینده سوریه، جایگاه اقلیت‌های سوریه، تلاش‌های کُردها و ارتباط با قدرت‌های بین‌المللی سخن گفت.

پرسش: از امضای توافق ۱۰ مارس ۲۰۲۵ میان شما و احمد الشرع چهار ماه گذشته. با وجود اینکه زمان کوتاهی است اما در خاورمیانه سرعت تحولات بسیار زیاد است. با توجه به این نکته، این چهار ماه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ در این باره چه می‌توانید بگویید؟

مظلوم کوبانی: توافق ۱۰ مارس در مقطعی بحرانی امضا شد. در آن ماه جنگ در منطقه وجود داشت، ما درگیر نبردی دشوار بودیم. سوریه با مشکلات زیادی روبرو بود. در برخی مناطق دیگر سوریه نیز درگیری وجود داشت. در آن زمان، توافقی این‌چنین لازم بود. این توافق برای ایجاد آتش‌بس، توقف جنگ و باز کردن درِ گفت‌وگو و همچنین توافقی برای تحقق سوریه آینده، لازم بود. ما و دولت دمشق بر سر آن مسائل توافق کردیم. در چهار ماه گذشته، گرچه گام‌های عملی بزرگی برداشته نشد، اما برخی اهداف محقق شدند. اکنون آتش‌بس برقرار است. ما می‌خواهیم این آتش‌بس به یک آتش‌بس پایدار تبدیل شود. گفت‌وگوها همچنان ادامه دارد.

در برخی مسائل توافق حاصل شده است، گام‌های عملی برداشته شده‌اند. گفت‌وگوها ادامه دارند. توافق ۱۰ مارس مستقیما میان من و «احمد الشرع» رئیس دولت موقت سوریه انجام شد. ما به عنوان طرف‌های سوری توافق کردیم. برای محافظت از توافق راه‌های بسیاری وجود دارد. نیاز است که نیروهای بین‌المللی فعال در سوریه نیز در این روند مشارکت داشته باشند تا بتوانیم به شیوه‌ای مناسب، گام برداریم. کشورهای ذی‌نفع نیز در گفت‌وگوهای ما مشارکت داده شده‌اند. ما خواهان توافق با مشارکت همه هستیم.

پرسش: پس از توافق۱۰ مارس، چند دیدار میان هیئت‌های شمال و شرق سوریه و دمشق انجام شد. ولی نشست ۹ جولای بسیار به دستور کار رسانه‌ها تبدیل شد و مورد بحث قرار گرفت. در این نشست‌ها اختلافات اصلی موجود چه هستند؟

مظلوم کوبانی: هدف اصلی نشست ۹ جولای، آغاز روندی جدید برای اجرای توافق ۱۰ مارس بود. برای اولین بار نمایندگان آمریکا و فرانسه نیز حضور داشتند. هدف اعلام آغاز روند جدید دیدارها بود. آنچه انتظار می‌رفت، این بود که بعضی گام‌های عملی برای اطمینان خاطر برداشته شوند. بحث‌های زیادی صورت گرفت، می‌توانم بگویم در برخی موارد به توافق رسیدیم. برخی مسائل به نفع شمال و شرق سوریه بود، برخی نیز به نفع کل سوریه. در برخی مسائل هم دیدگاه مشترکی وجود داشت.

اما مواردی هم بودند که هنوز بحثی پیرامونشان انجام نشده بود و به دستور کار تبدیل نشده بودند. در دیدارهای آخر این مسائل در دستور کار قرار گرفتند. به نتیجه نهایی نرسیدیم، ولی تصمیم گرفتیم گفت‌وگوها ادامه پیدا کند. بنابراین این نشست اگرچه نتیجه مشخصی نداشت، ولی آمادگی برای نشست‌های بعدی را فراهم کرد. ما می توانیم بگوییم که اختلافات بیشتری که نمایان شد، نشان داد که آماده‌سازی نشست‌ها برای این که نتیجه‌گیری نهایی و موفقیت‌آمیز حاصل شود، کافی نبوده است. به همین دلیل، این مسائل به جلسات آتی موکول شدند.

پرسش: آیا می‌توانید برخی از موضوعاتی که توافق یا بحثی درباره‌شان نشد را بیان کنید؟

مظلوم کوبانی: در حقیقت پیش از آن، دو طرف به‌درستی درباره برخی موضوعات تبادل نظر نکرده بودند. برای گفت‌وگویی در این سطح، باید آمادگی وجود داشته باشد. دو طرف باید قبل از نشست، زمینه و خواسته‌های یکدیگر را بدانند. برخی موضوعاتی که هنوز درباره‌شان بحث نشده بود، به دلیل نبود آمادگی، باعث دشواری در رسیدن به نتیجه شدند و به تعویق افتادند.

پرسش: پس از نشست ۹ جولای، «توماس باراک» نماینده آمریکا در سوریه که در نشست حاضر بود، انتقاداتی نسبت به SDF مطرح کرد. سپس نارضایتی‌هایی از طریق رسانه‌ها مطرح شد. شما این دیدگاه‌ها در رابطه با شمال و شرق سوریه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ پس از این ارزیابی‌ها در دیدگاه آنها تغییری ایجاد شده است یا نه؟

مظلوم کوبانی: در آن نشست انتظار می‌رفت که نتیجه‌ای حاصل شود. نماینده آمریکا چنین انتظاری داشت که محقق نشد و به همین دلیل باعث ایجاد برخی انتقادها از سوی وی شد. این مسئله ارتباطی به محتوای گفت‌وگوها نداشت، بلکه بیشتر مربوط به زمان و نحوه پیاده‌سازی بود. ما هم به انتظارات آنها پاسخ دادیم که نمی‌توان انتظار داشت چنین انتظاراتی را عملی کنیم. اما بعد از نشست دمشق، گفت‌وگوهای تلفنی میان من و نماینده ترامپ انجام شد. در عمان هم با یکدیگر دیدار کردیم و این مسئله را به صورت کامل بررسی کردیم. گفت‌وگوها  با توماس باراک و تیم او همچنان ادامه دارد. من معتقدم آن‌ها نیز اکنون متوجه شده‌اند که مشکلات اصلی کجاست و باید چگونه عمل کرد. این مسائل فقط مربوط به یک طرف نیست. ما گفتیم آماده گفت‌وگو هستیم، اما صبر لازم است. لازم است با هم تلاش کنیم. من معتقدم آنها نیز به این درک رسیده‌اند. وی در رسانه‌ها نیز چندین بار اعلام کرد که SDF آماده گفت‌وگو، دارای برنامه و جدی است.

پرسش: برخی تحلیل‌ها می‌گویند شما فقط به عنوان کُرد مذاکره می‌کنید و تنها از موضع کُردها دفاع می‌کنید و مولفه‌های دیگر را نادیده می‌گیرید. آیا چنین است؟ آیا دنبال ایجاد دولتی جداگانه هستید؟

مظلوم کوبانی: ما هنوز درباره مسئله کُرد به‌طور خاص گفت‌وگو نکرده‌ایم، به‌عنوان SDF این کار را نکرده‌ایم، ولی انجام خواهیم داد. بعدا در مورد این مسئله به صورت گسترده سخن خواهم گفت اما اکنون اولویت ما مسائل دیگری یعنی مسائل عملی است. از جمله ساختار نظامی و اداری. مسئله اصلی این است که گفت‌وگوها به شکل سازمان‌یافته ادامه یابد. ما هنوز وارد مسائل ریز نشده‌ایم. به همین دلیل دیدگاه‌هایی این‌چنین وجود دارند، در حالی که ما هنوز به این مسائل ورود نکرده‌ایم.

پرسش: شما چند روز پیش در مصاحبه‌ای گفته بودید که مخالف شعار یک دولت-یک ارتش نیستید. این مسئله بسیار مورد ارزیابی قرار گرفت، بعضی طرف‌ها آن را به عنوان موضعی جدید مطرح کردند. شما می توانید این مسئله را برای ما شفاف سازید؟

مظلوم کوبانی: در سوریه و به ویژه در گفت‌وگو با بعضی از طرف‌ها هنگامی که بحث از تمرکززدایی می‌کنیم، می‌گویند که ما خواستار تجزیه سوریه هستیم. لازم است در مورد این مسئله شفاف سخن بگوییم. ما بارها گفته‌ایم و در توافق ۱۰ مارس نیز به این نتیجه رسیدیم که سوریه تجزیه نشود. سوریه یک سرزمین است، سرزمین همه ما است و ما همه سوری هستیم. ما بیش از هرکس از مرزهای سوریه محافظت کرده‌ایم. در مناطق خود، ساختار دولت را حفظ کرده‌ایم، اجازه نداده‌ایم چپاول شود و خدمات را ارائه داده‌ایم. در این مناطق کرد، عرب، آشوری و دیگر اقوام با هم زندگی می‌کنند. به عبارتی یک سوریه کوچک در این منطقه وجود دارد.

برخلاف تصور برخی که فکر می‌کنند ما خواهان تجزیه‌ایم، ما خواهان مشارکت در دولت آینده سوریه هستیم. در توافق ۱۰ مارس نیز آمده که سوریه باید یکپارچه بماند و همه ما سوری هستیم. سوریه باید یک دولت و یک ارتش داشته باشد، نه دو دولت یا دو ارتش. SDF در قالب ارتش ملی مشارکت خواهد داشت.

پرسش: ادغام نیز موضوعی مهم است. تفسیرهای متفاوتی از آن می‌شود. نگاه شما به ادغام چیست؟

پاسخ:
مظلوم کوبانی: ادغام باید مشارکتی باشد. میان همه نیروها، نهادها و اداره‌های موجود باید بر اساس مشارکت، سوریه‌ای جدید ساخته شود. این موضوع با زور اجرایی نخواهد شد. اول باید همه بر سر یک موضوع مشترک توافق کنند. سپس از طریق توافق، ساختار نظامی و اداری مشترک ایجاد شود. لازم است همه نیروهای سوریه بر سر قانون اساسی جدید و حکومت آینده به تفاهم برسند. نهادهای بین‌المللی هم باید آن را به رسمیت بشناسند.

پرسش: اخیراً بحث‌هایی درباره دموکراسی منطقه‌ای مطرح شده. به نظر شما ساختار منطقه‌ای، مولفه‌ها و نهادهای آن چه نقشی در آینده خواهند داشت؟

مظلوم کوبانی: در اینجا دو مسئله مهم وجود دارد. بله، در میان گروه‌های کرد نیز جریان‌هایی وجود دارد. کردها یکی از نیروهای اصلی سوریه هستند و این یک مسئله خاص است. اما هم‌زمان، ما درباره مناطق شمال و شرق سوریه، مانند دیرالزور، رقه، طبقه و دیگر مناطق هم صحبت می‌کنیم. مسائل این مناطق با مسئله کردها یکسان نیست. روش حل مسئله کرد با سایر مناطق یکسان نیست. هر منطقه ساختار و شرایط خاص خود را دارد. بنابراین باید برای هرکدام راه‌حل جداگانه‌ای در نظر گرفت.

پرسش: چه تلاش‌هایی برای این کار دارید، شما در مورد مولفه‌ها صحبت کردید، اعراب، ارمنی‌ها، سریانی‌ها نیز در مناطق مدیریت خودگردان وجود دارند، چه تلاش‌هایی برای مولفه‌های خارج از شمال و شرق سوریه وجود دارد، چگونه می‌توانند خود را ابراز کنند، سازماندهی کنند؟

مظلوم کوبانی: می‌توان گفت که جلساتی که در حال حاضر برگزار می‌شود در دو سطح برگزار خواهد شد. یک سطح عمومی و یک سطح ویژه برای موافه‌ها. ما هنوز وارد موضوع کردها و همه مولفه‌های دیگر نشده‌ایم. اکنون ما بر روی موضوع شمال و شرق سوریه تمرکز می‌کنیم که بخشی از سوریه است. حدود ۱۲ سال است که از سوریه جدا شده است. جاهای دیگر هم همینطور بودند، ادلب هم همینطور بود. بنابراین، یکی از مسائل اصلی ما که روی آن تمرکز داریم این است که چگونه می‌توانیم دوباره وحدت ایجاد کنیم. به همین دلیل است که ما در مورد همه مناطق سوریه صحبت می‌کنیم. ما در مورد مسائل نظامی، اداری و نهادی صحبت می‌کنیم. ما در مورد روند مدیریت خودگردان صحبت می‌کنیم، زیرا این نیز یک مدیریت حکومتی است و هنوز در حال کار است.

ما به نقطه‌ای نرسیده‌ایم که بتوانیم به مسئله حقوق مولفه‌ها بپردازیم. وقتی حقوق مولفه‌ها در دستور کار قرار گیرد، این هیئت فعلی نیز به آنها خواهد پرداخت. اولین بند توافق ۱۰ مارس نیز به این مسائل می‌پردازد. در آن زمان، ما به جزئیات خواهیم پرداخت، نمایندگان خودِ مولفه‌ها باید با دولت بحث و توافق کنند.

پرسش: در این زمینه، جلساتی در دیرالزور و رقه در مورد موضوع خودگردانی برگزار شد. نتیجه این جلسات چه بود، اجزا چه می‌خواهند؟

مظلوم کوبانی: این جلسات دو هدف اصلی داشتند. هدف اول این بود که نمایندگان آنها به گفت‌وگوی جاری بپیوندند. آنها از قبل نمایندگانی در کمیته شمال و شرق سوریه دارند. کمیته‌ها برای بحث و جمع‌آوری نظرات آنها قبل از تعیین نمایندگانی که به کمیته ملحق می‌شوند، تشکیل شدند. دوم اینکه، ما می‌خواستیم بدانیم که آیا مردم دیرالزور و رقه می‌خواهند نیروهای ما که خود مردم آنجا هستند، آنجا باشند یا نه. ما همچنین می‌خواستیم بدانیم که آنها مسئله ادغام را چگونه می‌بینند.

مردم آنجا در مورد مسئله مدیریت خودگردان بسیار مثبت بودند. آنها گفتند: «ما آماده‌ایم که سوریه متحد شود، یک وضعیت طبیعی پیش بیاید، اما ما تجربه داریم، بنابراین می‌خواهیم خودمان را اداره کنیم.» به عنوان مثال، مردم دیرالزور به ما گفتند که در آنجا یک مدیریت خودگردان وجود دارد، ۲۰ تا ۳۰ هزار کارمند امنیتی و غیرنظامی وجود دارد؛ آنها باید سر کار خود باشند. همچنین یک گردان نظامی در آنجا وجود دارد که از مردم آنجا تشکیل شده است. مردم می‌خواستند که این اداره در جای خود باقی بماند تا هیچ کس از خارج نتواند بیاید و آن را به دست بگیرد. آنها گفتند که اگر فرمانداری منصوب می‌شود، باید خودشان آن را منصوب کنند. دیرالزور در حال حاضر به دو بخش تقسیم شده است، یکی تحت کنترل مدیریت خودگردان و دیگری تحت کنترل دمشق. اما آنها گفتند که باید با هم تصمیم بگیرند.
مردم رقه نیز همچنین گفتند که خودشان باید استاندار و مدیر امنیتی را تعیین کنند. آنها گفتند که نمی‌خواهند نهادها تقسیم شوند و خلأ ایجاد شود. آنها می‌ترسند که این امر سیستماتیک نباشد، به طور یکپارچه اجرا نشود، به ادغام تبدیل نشود و این منطقه مانند مناطق سواحل و سویداء شود. ما همچنین گفتیم که ما، به عنوان نیروهای سوریه دموکراتیک، تضمین می‌کنیم که روند ادغام به خوبی انجام شود و به وعده خود عمل خواهیم کرد.

منبع: هاوار

ترجمه: سرویس سوریه خبرگزاری کردپرس