به گزارش خبرنگار کردپرس، سازمان بهداشت جهانی و شرکای سازمان ملل متحد گزارش مهمی درباره روز جهانی منع خشونت علیه زنان منتشر کرده اند.   براساس این گزارش خشونت علیه زنان همچنان یکی از پایدارترین و کم‌توجه‌ترین بحران‌های حقوق بشر در جهان بوده و در دو دهه گذشته پیشرفت بسیار کمی در این زمینه حاصل شده است.

تقریباً از هر سه زن، یک زن - که تعدادشان در سراسر جهان ۸۴۰ میلیون تَن تخمین زده می‌شود - در طول زندگی خود خشونت شریک زندگی یا جنسی را تجربه کرده‌اند، رقمی که از سال ۲۰۰۰ به سختی تغییر کرده است. تنها در ۱۲ ماه گذشته، ۳۱۶ میلیون زن - ۱۱ درصد از افراد ۱۵ سال به بالا - مورد خشونت فیزیکی یا جنسی توسط شریک زندگی خود قرار گرفته‌اند. پیشرفت در کاهش خشونت شریک زندگی به طرز دردناکی کند بوده و تنها ۰.۲ درصد کاهش سالانه در دو دهه گذشته داشته است.

برای اولین بار، این گزارش شامل برآوردهای ملی و منطقه‌ای از خشونت جنسی توسط شخصی غیر از شریک زندگی است. این گزارش نشان می‌دهد که ۲۶۳ میلیون زن از ۱۵ سالگی خشونت جنسی توسط غیر شریک زندگی خود را تجربه کرده‌اند، رقمی که کارشناسان هشدار می‌دهند به دلیل انگ و ترس به طور قابل توجهی کمتر از حد واقعی گزارش شده است.

به گفته «دکتر تدروس آدهانوم گبریسوس» مدیر کل سازمان بهداشت جهانی، خشونت علیه زنان یکی از قدیمی‌ترین و فراگیرترین بی‌عدالتی‌های بشریت است، اما هنوز هم یکی از مواردی است که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند خود را عادلانه، امن یا سالم بنامد در حالی که نیمی از جمعیت آن در ترس زندگی می‌کنند. پایان دادن به این خشونت نه تنها یک موضوع سیاسی است؛ بلکه مسئله‌ای مربوط به کرامت، برابری و حقوق بشر است. پشت هر آماری، زن یا دختری وجود دارد که زندگی‌اش برای همیشه تغییر کرده است. توانمندسازی زنان و دختران اختیاری نیست، بلکه پیش‌نیاز صلح، توسعه و سلامت است. جهانی امن‌تر برای زنان، جهانی بهتر برای همه است.

تلاش‌ها با کاهش بودجه در بحبوحه نیازهای فزاینده مواجه هستند

گزارش جدید که پیش از روز جهانی محو خشونت علیه زنان و دختران در ۲۵ نوامبر منتشر شد، جامع‌ترین مطالعه در مورد شیوع این دو نوع خشونت علیه زنان را نشان می‌دهد. این گزارش، برآوردهای سال ۲۰۱۸ را که در سال ۲۰۲۱ منتشر شده بود، به‌روزرسانی می‌کند. این گزارش داده‌های بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۳ از ۱۶۸ کشور را تجزیه و تحلیل می‌کند و تصویری واضح از بحرانی عمیقاً نادیده گرفته شده و واکنشی با کمبود بودجه‌ حیاتی را آشکار می‌سازد.

علیرغم شواهد فزاینده در مورد استراتژی‌های مؤثر برای جلوگیری از خشونت علیه زنان، این گزارش هشدار می‌دهد که بودجه چنین ابتکاراتی در حال کاهش است - درست همان طور که فوریت‌های بشردوستانه، تغییرات تکنولوژیکی و افزایش نابرابری اجتماعی-اقتصادی، خطرات بیشتری را برای میلیون‌ها زن و دختر افزایش می‌دهد. به عنوان مثال، در سال ۲۰۲۲، تنها ۰.۲ درصد از کمک‌های توسعه جهانی به برنامه‌های متمرکز بر پیشگیری از خشونت علیه زنان اختصاص داده شد و بودجه در سال ۲۰۲۵ نیز کاهش یافته است.

خطرات گسترده و مادام العمر

زنانی که در معرض خشونت قرار دارند با بارداری‌های ناخواسته، خطر بیشتر ابتلا به عفونت‌های مقاربتی و افسردگی مواجه هستند. خدمات بهداشت جنسی و باروری نقطه شروع مهمی برای بازماندگان خشونت است تا مراقبت‌های با کیفیتی را که نیاز دارند دریافت کنند.

این گزارش بر این واقعیت تأکید می‌کند که خشونت علیه زنان از سنین پایین شروع می‌شود و خطرات آن در طول زندگی ادامه دارد. به عنوان مثال، تنها در ۱۲ ماه گذشته، ۱۲.۵ میلیون دختر نوجوان ۱۵ تا ۱۹ ساله یا ۱۶ درصد از آنان خشونت فیزیکی و/یا جنسی را از سوی شریک زندگی خود تجربه کرده‌اند.

در حالی که خشونت در هر کشوری رخ می‌دهد، زنان در کشورهای کمتر توسعه‌یافته، آسیب‌دیده از جنگ و آسیب‌پذیر از نظر آب و هوا به طور نامتناسبی تحت تأثیر قرار می‌گیرند.  

فراخوانی برای اقدام - و پاسخگویی

اکنون بیش از هر زمان دیگری، کشورها در حال جمع‌آوری داده‌ها برای تدوین سیاست‌ها هستند، اما هنوز شکاف‌های قابل توجهی وجود دارد - به ویژه در مورد خشونت جنسی غیرشریک زندگی، گروه‌های به حاشیه رانده شده مانند زنان بومی، مهاجران و زنان دارای معلولیت، و همچنین داده‌های مربوط به محیط‌های شکننده و بشردوستانه.  

در کشورهایی که تعهد سیاسی برای انجام این کار وجود دارد، پیشرفت‌هایی حاصل شده است. برای تسریع پیشرفت جهانی و ایجاد تغییرات معنادار در زندگی زنان و دختران آسیب‌دیده، این گزارش خواستار اقدام قاطع دولت‌ها و تأمین بودجه برای موارد زیر است:

- برنامه‌های پیشگیری مبتنی بر شواهد را گسترش دهید

- تقویت خدمات بهداشتی، حقوقی و اجتماعی متمرکز بر بازماندگان

- سرمایه‌گذاری در سیستم‌های داده برای پیگیری پیشرفت و دسترسی به گروه‌های در معرض خطر

- اجرای قوانین و سیاست‌های توانمندسازی زنان و دختران.

این گزارش با رونمایی از ویرایش دوم چارچوب  «احترام به زنان: پیشگیری از خشونت علیه زنان» همراه است که راهنمایی‌های به‌روز شده‌ای را برای پیشگیری از خشونت، از جمله در زمینه‌های بشردوستانه، ارائه می‌دهد.

دیگر سکوت و انفعال جایز نیست. ما به رهبرانی نیاز داریم که همین حالا متعهد شوند و برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و دختران اقدام کنند.

آن طور که «دکتر سیما باهوس» مدیر اجرایی نهاد زنان سازمان ملل متحد می گوید «پایان دادن به خشونت علیه زنان و دختران نیازمند شجاعت، تعهد و اقدام جمعی است. پیشبرد برابری جنسیتی، راهی است که ما با آن جهانی برابرتر و امن‌تر برای همه می‌سازیم، جهانی که در آن هر زن و هر دختری بتواند زندگی عاری از خشونت داشته باشد».

«دینه کیتا» مدیر اجرایی صندوق جمعیت ملل متحد هم تأکید دارد «خشونت علیه زنان آسیب‌های عمیق و ماندگاری وارد می‌کند که بر زندگی، سلامت و کرامت آنان تأثیر می‌گذارد. برای بسیاری، خشونت با تبعیض مبتنی بر فقر، معلولیت و سایر عوامل تشدید می‌شود و آنان را در معرض خطر بیشتری قرار می‌دهد. چرخه ویرانگر سوءاستفاده اغلب در خانواده‌ها و جوامع و در طول نسل‌ها ادامه دارد. داده‌ها تصویری تاریک از تلفات بی‌تفاوتی را ترسیم می‌کنند. این وضعیت باید اکنون تغییر کند. ما باید فوراً با هم اقدام کنیم تا به این خشونت پایان دهیم و اطمینان حاصل کنیم که هر زن و دختری، با تمام تنوع خود، می‌تواند از حقوق خود استفاده کند، پتانسیل خود را تحقق بخشد و به طور کامل در جوامع عادلانه‌تر، برابرتر و مرفه‌تر مشارکت کند». 

«کاترین راسلن» مدیر اجرایی یونیسف هم معتقد است «داده‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از زنان اولین بار در دوران نوجوانی از سوی شریک زندگی خود خشونت را تجربه می‌کنند. و بسیاری از کودکان با تماشای هل دادن، کتک خوردن یا تحقیر مادرانشان بزرگ می‌شوند، در حالی که خشونت بخشی از زندگی روزمره آنان است. کلید حل این مشکل، شکستن این الگوی خشونت علیه زنان و دختران است»./

* منبع: ترجمه شده از سایت سازمان بهداشت جهانی و سازمان ملل متحد