به گزارش کردپرس، در حالی که ایالات متحده از پیشرفت چشمگیر در مذاکرات میان دولت موقت سوریه و نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) سخن میگوید، اسعد حسن الشیبانی، وزیر خارجه تازهمنصوبشده دمشق، تأکید کرده که هیچ پیشرفت عملی در روند ادغام ساختارهای سیاسی و نظامی کردها با دولت مرکزی حاصل نشده است.
الشیبانی در گفتوگو با پایگاه المانیتور در حاشیه کنفرانس گفتوگوی منامه در بحرین گفت: «گفتوگوها با نیروهای دموکراتیک سوریه ادامه دارد اما تاکنون هیچ گام مثبت یا عملی برداشته نشده است. در مجموع، مسیر مذاکرات مثبت است.»
این اظهارات در تضاد آشکار با گفتههای تام باراک، نماینده ویژه آمریکا در امور سوریه، قرار دارد که یک روز پیش از آن در همین کنفرانس گفته بود روند مذاکرات «بهطور شگفتانگیزی خوب» پیش میرود. باراک، که همزمان سفیر آمریکا در ترکیه نیز هست، از «پیشرفت محسوس» در ادغام نیروهای SDF در ارتش ملی سوریه سخن گفت و اظهار داشت: «ما با مظلوم کوبانی و احمد الشرع همکاری بسیار خوبی داریم. همهچیز در جریان است، از تقسیم درآمدها گرفته تا موضوع نفت.»
اما واقعیت میدانی با روایت آمریکاییها فاصله زیادی دارد.
سیپان حمو، فرمانده نظامی نیروهای دموکراتیک سوریه و مسئول مذاکرات با مقامات نظامی دمشق، در گفتوگویی با رسانههای کردی تأکید کرد که دیدارهای اخیر در دمشق به نتیجه ملموس نرسیده است. او گفت: «در آخرین نشست، فضای مثبتی برقرار بود و نمایندگان وزارت دفاع سوریه و چند مقام آمریکایی نیز حضور داشتند، اما نتایج فقط در حد وعدههای شفاهی و بیانیههای کلی باقی ماند؛ هیچ توافق کتبی و مشخصی به دست نیامد.»
به گفته حمو، طرف کردی بر حفظ استقلال ساختار نظامی خود اصرار دارد و تنها در چارچوب یک فرماندهی مشترک مایل به همکاری با ارتش سوریه است. او تأکید کرد: «ادغام باید بر اساس احترام متقابل و شراکت برابر باشد، نه بر پایه دیدگاههایی در دمشق که بر حذف و انحلال تکیه دارند.»
در مقابل، دولت موقت سوریه و متحدان آمریکاییاش بر ضرورت دستیابی سریع به توافق برای نمایش «وحدت ملی» در آستانه سفر تاریخی احمد الشرع، رئیسجمهور موقت سوریه، به واشنگتن تأکید دارند؛ سفری که قرار است در ۱۰ نوامبر انجام شود و احتمالاً با امضای پیمان پیوستن رسمی سوریه به ائتلاف بینالمللی مبارزه با داعش همراه خواهد بود.
با وجود فشار واشنگتن، شکاف میان دو طرف بر سر مسائل کلیدی چون تمرکززدایی، کنترل منابع نفت و آب، و جایگاه نیروهای کرد در ساختار ارتش همچنان پابرجاست.
در حالی که باراک از «مدل ترکیبی» حدفاصل مرکزگرایی و خودگردانی دفاع میکند و آن را به نظام «ملتها» در دوران عثمانی تشبیه کرده، کردها همچنان بر حق خود در حفظ اداره محلی مناطقشان و موجودیت مستقل نیروهای دفاعیشان پافشاری میکنند.
در این میان، آنکارا نیز با دقت روند مذاکرات را دنبال میکند. هرچند باراک مدعی است که ترکیه «مانعتراشی نمیکند»، اما حضور و نفوذ آن کشور و پیوند تاریخی میان SDF و حزب کارگران کردستان (پکک) باعث شده تردیدها نسبت به نتیجهبخش بودن این گفتوگوها افزایش یابد.
در مجموع، تضاد میان روایتهای واشنگتن، دمشق و نیروهای کرد نشان میدهد که روند ادغام سیاسی و نظامی هنوز از مرحله بیانیههای خوشبینانه فراتر نرفته است — و همانگونه که سیپان حمو گفت، «نتایج واقعی هنوز در راهند، اما ممکن است اصلا راهی باقی نمانده باشد.»
نظر شما