به گزارش کرد پرس، قطب الدین صادقی در حاشیه برگزاری شانزدهمین دوره تئاتر خیابانی مریوان در گفت و با خبرنگاران، گفت: آنچه در ایران به نام تئاتر خیابانی می شناسیم تئاتر خیابانی نیست و ایران در زمینه تئاتر خیابانی در ابتدای راه قرار دارد و توان رویارویی با گروه های خارجی را ندارد.
وی با بیان اینکه تئاتر خیابانی نوعی تئاتر تهییجی و تبلیغی است که هم مردم را به هیجان می آورد و هم به تفکر می اندازد، اظهار کرد: تئاتر خیابانی به این دلیل به وجود آمد که در زمان بحران های مختلف سیاسی، اقتصادی و حتی جنگ، حقایق و واقعیات از مردم کتمان می شد، بنابراین افرادی کاملا سیاسی از هنر تئاتر استفاده کردند و مسائل را در قالب نمایش های کوتاه موضوعی به مردم منتقل می کردند.
این هنرمند کردستانی افزود: تئاتر خیابانی در برابر واژه تبلیغ در حوالی جنگ جهانی اول در اروپا به وجود آمد؛ در آن زمان به خاطر بحران و وجود نهضت های فکری و جریان های سیاسی از هنر نمایش برای پیشبرد این اهداف بهره می بردند.
صادقی ادامه داد: این نوع تئاتر به هیچ وجه یک تئاتر دارای میزانسن و طراحی صحنه نیست، یک تئاتر سیاسی مخفی است که کارش گفتن حرف هایی است که به مذاق طبقه حاکم خوش نمی آید، اما می توان زیبایی شناسی و روح معترض این نوع تئاتر را نگه داشت، یعنی از این تئاتر برای آموزش مردم استفاده کرد و از این طریق زبان تئاتر را به مردم شناساند.
وی با اشاره به اینکه گروه های مبارز طرفدار مردم در زمانی که رسانه ها نمی توانستند حقایق را بازگو کنند، برای افشای جنگ، تورم و مشکلات از طریق نمایش مردم را آگاه می کردند، یادآور شد: این گروه ها تئاترشان رسمی نبود، نمایشنامه هایشان غیر قانونی و عملشان کاملا سیاسی بود.
این پیشکسوت تئاتر بیان کرد: شیوه اجرایی این افراد خطابی بود، آنها مستقیما تماشاگر را مورد خطاب قرار می دادند؛ در این گونه نمایش ها مردم در تئاتر مشارکت می کردند؛ تئاتر خیابانی حتی برای یک لحظه مردم را از دست نمی دهد به دلیل فشردگی زمان مقدمه ای ندارد و بلافاصله وارد موضوع می شود؛ بنابراین این گونه نمایشی با نمایش های ایرانی کاملا متفاوت است.
صادقی گفت: حتی تئاتر صحنه ای با تئاتر خیابانی متفاوت است و در تئاتر صحنه ای کسانی به سالن های تئاتر می روند که علاقه مند به این حوزه هستند و در این رشته تحصیل کرده اند در حالی که در تئاتر خیابانی این تئاتر است که به سمت تماشاگران می رود و تماشاگران را نیز از همه قشری تشکیل داده اند و به همین منظور باید با کار قوی لذت تئاتر را به مردم چشاند.
این پیشکسوت تئاتر بیان کرد: هنرمندان تئاتر خیابانی حق ندارند ضعیف کار کنند، زیرا اندک تئاتر موجود هم لطمه می خورد و نمایش خیابانی باید به لحاظ محتوا و شکل با قدرت اجرا شود تا بتوان از این طریق فرهنگ تئاتر را توسعه داد.
صادقی بردن تئاتر در دل توده مردم و طرح مسایل آنان را از رسالت های تئاتر خیابانی عنوان کرد و گفت: در تئاتر خیابانی اگر مسایل توده مردم مطرح نشود این قشر اعتنایی به آن نمی کنند.
وی با بیان اینکه توده مردم آشنایی چندانی با تئاتر ندارند و هنر نمایش جایگاهی در زندگی این قشر ندارد، رسالت تئاتر خیابانی، بردن این هنر در میان توده مردم است، اظهار کرد: توده مردم به دلیل درگیری در مشکلات و تنگناهای زندگی، به سراغ تئاتر نمی روند، از این رو باید تئاتر را به میان این افراد برد و این وظیفه تئاتر خیابانی است که در این راستا گام بردارد.
این هنرمند کردستانی تئاتر خیابانی را تئاتری فقیر و بدون امکانات دانست و افزود: با کمترین امکانات و بودجه می توان تئاتر خیابانی تاثیر گذار و حاوی پیام اجرا کرد.
صادقی ادامه داد: مهمترین وظیفه گروه های تئاتر خیابانی ارایه اجراهای جذاب برای مردم است و هنر نمایش، نقش تربیتی عظیمی دارد و لازم است از این ظرفیت به شیوه ای مناسب بهره برداری شود.
وی با اشاره به تفاوت حوزه نمایش های میدانی با تئاتر خیابانی، یادآور شد: تئاتر خیابانی متناسب با محیط معنا پیدا می کند و محیط غیر تئاتری در دراماتیک کردن اجرا نقش بزرگی دارد.
پیشکسوت تئاتر بیان کرد: انتخاب متن مناسب، انتخاب ریتم و ضرب آهنگ مناسب، بیان محکم بازیگر، جابجایی مناسب صحنه ها و انتقال ذات نمایش به وسیله شوک از ضرورت های ارایه یک نمایش خیابانی موفق است.
صادقی در بخش دیگری از سخنان خود بر انتخاب موضوع مناسب تئاتر خیابانی تاکید کرد و گفت: خیلی از موضوعات که در تئاتر خیابانی اجرا می شود ربطی به این سبک از تئاتر ندارد و باید متناسب با محیط کار اجرا کرد.
وی انتخاب متن در تئاتر خیابانی را بسیار با اهمیت دانست و اظهار کرد: متن باید متناسب با شرایط جغرافیایی و تاریخی مردم منطبق باشد.
این هنرمندان کردستانی با اشاره به اینکه مخاطب تئاتر خیابانی توده های مردم هستند، افزود: این قشر حوصله تعمق ندارد و باید تئاتر خیابانی حاوی موضوعات اعتراضی و انتقادی باشد و بتواند در کمترین زمان، با شوک و ضربه به تماشاگر تلنگر بزند.
صادقی بر داشتن شکل و ریتم، موسیقی پرمحتوا که بتوان محیط را در انحصار بگیرد و نماد و سمبل در اجراهای تئاتر خیابانی به عنوان یک ضرورت تاکید کرد و ادامه داد: در طول اجرای نمایش خیابانی
برقراری ارتباط با مردم در تئاتر خیابانی تأثیرگذار است و باید این ارتباط در طول اجرا بین بازیگران و تماشاچیان برقرار باشد.
نظر شما