سفر اميد / غلامرضا نوری علاء*

سرویس کرمانشاه- " اميد دارم كه رياست قوه‌ي قضائيه در سفر اين هفته به كرمانشاه، علاوه بر اصلاح اشتباه دولت در واگذاري‌هاي خصوصي‌سازي، نسبت به رفع تناقض‌هاي رفتاري با سند امنيت قضايي هم همت بگمارند."

هيچ پيش‌گويي حقيقت ندارد و براي انسان ممكن‌الخطا، تشخيص كار و انتخاب درست، هميشه و همواره بسيار سخت است. اما اعلام پشيماني و عذرخواهي از سنت‌هاي رفتاري ايرانيان نيست. در واقع اغلب ايرانيان از عذرخواهي و پشيماني كراهت دارند كه اثبات اين ادعا نياز زيادي به استدلال و مستندات ندارد، رجوع به حافظه‌ي شخصي و جستجو براي يافتن عذرخواهي‌ها و پشيماني‌ها، طبعا همچنان كه مرا نااميد كرده هر جوينده‌اي را نااميد مي‌كند.

بررسي دلايل، چگونگي و تبعات اين رفتار در توان درك و فهم بنده نيست و اميد دارم كه رفتارشناسان، جامعه‌شناسان و مردم‌شناسان پژوهش‌هاي كاربردي در اين رفتار ايرانيان داشته باشند. اما بعد؛ طي چهار دهه‌ي گذشته، چشم اميد حقير براي حل مصائب و مشكلات كشور و ملت، همواره به قوه‌ي مجريه و سپس قوه‌ي مقننه بوده و تصور مي‌كردم اين دو قواي انتخابي، علي‌رغم ماجراي پر آب چشم نظارت استصوابي، مي‌توانند كشور را از گرداب حوادث و اتفاقات نجات بدهند.

از دولت‌ها انتظار بيشتري داشتم، چون ملت در انتخابات‌هاي رياست‌جمهوري همواره، گسترده شركت كرد و حماسه آفريد و حتي هزينه‌هاي عجيب‌وغريب تحميلي را پرداخت، تا دولت‌هاي منتخب‌شان بتوانند گرهي بگشايند، نگشودند، گاهي حتي گرهي افزودند. در آن ايام به قوه‌ي قضائيه اميدي نداشتم. مدتي است كه با اينكه ايمان دارم نااميدي از رحمت خداوند در هر شرايطي، كفران نعمت است، اما هيچ اميدي به اين ‌دولت و بعد به اين ‌مجلس ندارم. ولي عملكرد شخص رياست قوه‌ي قضائيه طي يكي دو سال اخير، اميدواري‌هايي براي ملت ايجاد كرده است. به‌همين دليل از راي سال 96 به حسن روحاني، احساس پشيماني و ندامت دارم.

چون هنوز و همچنان به اصلاحات اعتقاد و ايمان دارم، وقتي سند امنيت قضايي را كنار سند حقوق شهروندي مي‌گذارم و رفتار مديريتي رئيسي با روحاني را قياس مي‌كنم، رييس‌قوه‌ي‌قضائيه را بسيار بيشتر از روحاني اهل اصلاح مي‌بينم. ناچارم براي اصلاح خطا و اشتباه‌ام از دكتر سيدابراهيم رئيسي عذرخواهي كنم كه در نوشته‌ها و سخنراني‌هاي سال 96 ادعا كردم كه اگر او رييس‌جمهور شود، بيچاره مي‌شويم!

به‌مصداق كلام حكيم توس: يکي نغز بازي کند روزگار/ که بنشاندت پيش آموزگار، بازي نغز روزگار، مرا متوجه اشتباه ادعاها، حرف‌ها و انتخاب‌ام‌ كرده و كار به‌آنجا رسيده كه براي اصلاح اشتباه سازمان خصوصي‌سازي دولت منتخب‌ام، چشم‌ به‌دست رقيب روحاني دارم. بدون تعارف و فارغ از عواقب هزينه‌دار، چشم اميد دارم كه رياست قوه‌ي قضائيه در سفر اين هفته به كرمانشاه، علاوه بر اصلاح اشتباه دولت در واگذاري‌هاي خصوصي‌سازي، نسبت به رفع تناقض‌هاي رفتاري با سند امنيت قضايي هم همت بگمارند.

*مدیرمسئول روزنامه نقدحال

کد خبر 341312

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha