به گزارش کردپرس، پروژه های نیمه کار آب و فاضلاب در آذربایجان غربی ، نبود سیستم های مجهز تصفیه خانه پساب صنعتی در سال های اخیر تهدیدی جدی برای محیط زیست به شمار رفته اند و سبب آلوده شدن اراضی کشاورزی، منابع آب و تهدید حیات روستاییان در این استان شده است.
اردیبهشت ماه امسال عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی از دو وزیر نیرو و صمت در قبال رها کردن پروژه های آبرسانی و فاضلاب شهری و روستایی در استان آذربایجان غربی و تخلفات زیست محیطی سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی ایران انتقاد کرد.
ورود پساب کارخانه قند میاندوآب به رودخانه و تلف شدن آبزیان، نبود سیستم فاضلاب شهری شاهین دژ و بیماری های روده ایی، فاضلاب شهری ماکو و یک فاجعه بزرگ زیست محیطی، عدم تکمیل تصفیه خانه شهرک صنعتی مهاباد و آلودگی بیشتر از حد استاندارد، ورود پساب های تصفیه نشده صنعتی به دریاچه ارومیه و رودخانه ها و ... تنها بخشی از اثرات زیان بار پساب های مدیریت نشده صنعتی در آذربایجان غربی است.
هفته گذشته معاون عمرانی استاندار آذربایجان غربی به صورت جدی به کارخانه داران سطح استان هشدار داد و گفت: نباید جهش تولید ابزاری برای سوءاستفاده عدهای شود از این رو باید مدیریت فاضلاب و پساب کارخانههای استان توسط خودشان صورت گیرد.
آیدین رحمانی رضائیه تاکید کرد: یک هفته به کارخانهها فرصت داده میشود تا طرحهای خود را برای کنترل و هدایت فاضلاب ارائه دهند و این مهم قبل از ورود دستگاه قضا به مباحث باید پیگیری شود.
او با اشاره به اهمیت مدیریت فاضلاب واحدهای تولیدی در سطح استان گفت: سلامت عموم در کنار بحث تولید و حمایت از این بخش اهمیت بسیاری دارد، بنابراین برای مدیریت فاضلاب و پساب از تولیدکنندگان حمایت خواهیم کرد.
به گزارش کردپرس، پروژه ها مدیریت پساب و فاضلاب در آذربایجان غربی گاها 30 ساله شده اند، بیشتر آنها اغلب در گیر و دار تامین اعتبار برای اجرا و تکمیل شدند و تا تامین پروسه اعتبار محیط زیست باید تاوان پس دهد.
نظر شما