خبرگزاری کردپرس _ استان کرمانشاه، با تاریخ فرهنگی غنی و منابع طبیعی بینظیر، ظرفیتهای فراوانی برای رشد و توسعه دارد. این استان با موقعیت جغرافیایی استراتژیک خود در غرب کشور، از ابعاد مختلف دارای پتانسیلهای بزرگی است. با این حال، این ظرفیتها تاکنون بهطور کامل مورد استفاده قرار نگرفتهاند و اغلب طرحها و پروژهها نتایج مطلوبی نداشتهاند. این سوال مطرح میشود که چرا با وجود این همه امکانات، توسعه پایدار در این استان بهطور مؤثر تحقق نیافته است؟
یکی از دلایل اصلی این امر، توجه به راهحلهای سریع و جهشی است که در نهایت میتواند بیشتر از آنکه مفید باشد، مشکلات جدیدی را به بحرانهای گذشته بیافزاید. بسیاری از پروژههای بزرگ و جسورانه که در گذشته در کرمانشاه اجرا شدهاند، بهدلیل ناتوانی در تأمین منابع لازم، عدم هماهنگی مناسب و فقدان زیرساختهای فنی و اجتماعی مورد نیاز، به سرانجام نرسیدهاند. این تجربه نشان میدهد که گامهای بزرگ و جهشی هرچند ممکن است جذاب به نظر برسند، اما در عمل خود محرک مشکلات بزرگترند.
راهحل واقعی برای توسعه پایدار در استان کرمانشاه در گامهای کوچک و تدریجی نهفته است. گامهایی که با همکاری مردم و مسئولان در سطح جامعه شروع میشود و در نهایت به تغییرات پایدار منجر میشود. بهجای جستجوی راهحلهای تحولی و سریع که ممکن است هیچگاه به نتیجه نرسند، باید بهدنبال پویایی مستمر و استفاده از منابع موجود باشیم. این منابع میتوانند از ظرفیتهای انسانی، فرهنگی و اجتماعی استان بهرهبرداری کنند. گامهای کوچک ممکن است ابتدا بیاهمیت به نظر برسند، اما هنگامی که این گامها در کنار هم قرار گیرند، تغییرات بزرگی را ایجاد خواهند کرد.
توسعه پایدار تنها سرمایهگذاریهای کلان و پروژههای بزرگ نیست و زمانی امکانپذیر است که مردم در این فرآیند نقش فعال داشته باشند. این مشارکت میتواند در شکلدهی به پروژههای کوچک و قابلاجرا، اصلاح روشها و بهبود زندگی روزمره مردم تأثیرگذار باشد. در نهایت، باید بپذیریم که توسعه، یک فرآیند تدریجی است که باید با گامهای کوچک و مستمر با هدف ایجاد تغییرات پایدار در سطح جامعه آغاز شود.
در این راستا، پروژهها و طرحها باید در مقیاس کوچک و با مشارکت گسترده مردم اجرا شوند تا در نهایت به توسعهای پایدار و مؤثر دست یابیم.
نظر شما