به گزارش خبرنگار کردپرس، به دنبال انتشار جدول تبعیدگاه های کشور و معرفی 36 شهر ایران به عنوان تبعیدگاه، نام شهرهای خوش آب و هوایی هم در این لیست دیده می شود که این موضوع با واکنش برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شد.

همچنین قرار گیری نام تکاب، «قطب تولید طلا در خاورمیانه»، با داشتن یک مجموعه ثبت جهانی(تخت سلیمان) و 155 اثر ثبت‌شده ملی که یکی از شهرستان‌های کهن تاریخی ایران به شمار می رود در میان تبعیدگاه ها با واکنش های زیادی همراه بوده است.

این شهرستان که در جنوبی‌ترین نقطه از مرکز استان آذربایجان غربی واقع‌شده با داشتن شرایط اقلیمی ییلاقی و آب و هوای معتدل کوهستان در فصول گرما با کوهستان‌های زیبا با آبشارها، باغ‌های میوه، چمن‌زارها، چشمه‌های آبگرم آثار تاریخی بی‌نظیر مجموعه‌ای از دیدنی‌های طبیعی تاریخ است.

قرارگیری دوباره تکاب در آذربایجان غربی به عنوان یکی از تبعید گاه های کشور حاشیه ساز شده است. سال 97 هم که این شهرستان در لیست شهرهای محل تبعید مجرمان معرفی شده بود، امام جمعه و نماینده این شهرستان در مجلس نسبت به موضوع اعتراض کردند.

امروز نیز امام جمعه تکاب استعفا داد. او که منتقد عملکرد دولت در خصوص وضعیت تکاب به عنوان یکی از شهرستان های محروم کشور بود امروز دلیل استعفای خود را مسائل شخصی دانست.

هر چند دو سال پیش در پی اعتراض مسئولان شهرستان تکاب به این موضوع، وزارت کشور اعلام کرد : بر اساس قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، وزارت کشور هیچگونه نقشی در زمینه تعیین نقاط اقامت اجباری محکومین ندارد و آیین نامه مربوطه نیز توسط وزیر دادگستری تهیه و به تصویب رئیس قوه قضاییه می‌رسد.

اما اکنون با ارائه این لیست 36 شهری به عنوان تبعیدگاه واکنش ها همچنان ادامه دارد.

علاوه بر تکاب ایذه، ازنا، دلفان، آشتیان، کلیبر، مسجدسلیمان، تویسرکان، برازجان، میناب، فردوس، کاشمر، باغملک، خورموج، اقلید، فیروزآباد، گرمی، قیدار، رامهرمز، یاسوج، مهریز، سربند، شهربابک، گناباد، اردل، دوگنبدان، استهبان، نیریز، هریس، سیمرم، لردگان، سلسله، نیکشهر، دامغان، بافت و سنقر و کلیایی شهرهایی هستند که می‌توانند تبعیدگاه مجرمان باشند.

همشهری آنلاین با ارائه لیست این شهرها از واکنش کاربران فضای مجازی خبر داد و نوشت: «عده ای معتقدند برخی از این شهرها چنان آب و هوای خوش و فضای سرسبز دارند که محکوم تبعیدی می‌تواند در آنجا خوش بگذراند».

به گزارش کردپرس، در قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲، هیچ منطقه از پیش تعیین شده ای برای اقامت اجباری محکومین (به اصطلاح تبعیدی) وجود ندارد و قضات دادگاه ها به تشخیص خود و بر اساس ملاک هایی همچون نوع جرم، حساسیت و تأثیرگذاری جرم، شخصیت و سوابق مجرم و دیگر شاخص ها، محل اقامت اجباری اینگونه محکومین را مشخص می کنند.

در برخی پرونده‌های قضایی قاضی این اختیار را دارد که از تبعید کردن هم به عنوان بخشی از مجازات فرد متخلف و محکوم و مجرم استفاده کند اما از دیرباز رسم بر این بوده است که نام شهر محل تبعید در احکام قضایی رسانه‌ای نشود تا شائبه توهین و جسارت به مردم آن شهر و منطقه پیش نیاید.