به گزارش کردپرس، گزارش میدانی نشریه عنب بلدی حاکی است که بیش از ۴۵۰۰ نفر از اعضای پیشین ارتش و نیروهای حکومت بشار اسد به نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) در شمال‌شرق سوریه پیوسته‌اند. این افراد عمدتاً در شهرهای رقه و الحسکه و در مراکز راهبردی مانند میدان‌های نفت و گاز «العمر» و «کونیکو» مستقر شده‌اند. اولین گروه بیش از ۲۲۰۰ نفر در جولای ۲۰۲۵ وارد میدان عمر شدند و پس از آن گروه‌های دیگر از مناطق مختلف سوریه، از جمله بیابان‌های مرکزی و شرقی و مناطق ساحلی، به آن‌ها اضافه شدند.

در میان این نیروها، افسران و فرماندهان با تجربه و سابقه بالا ، از جمله ژنرال علی خضور از  لشکر۴۰۴، ژنرال شادی دیوب از گارد جمهوری، و افسران دیگری از  لشکر ۱۷،  گردان ۴۷و واحدهای دیگر وجود دارند.

بر اساس منابع محلی و خبرنگاران، این نیروها در دو گروه در میدان عمر مستقر شده‌اند؛ گروهی در جایگاه‌های پیشین خود به عنوان نیروهای ویژه و گروه دیگر در مقر یگان YAT که یکی از واحدهای نخبه و آموزش‌دیده SDF است. همچنین گزارش شده که ورود این نیروها با هماهنگی غیرمستقیم روسیه و ایالات متحده همراه بوده و هدف آن تأمین امنیت میادین نفت و گاز و آماده‌سازی برای بازگشت احتمالی مناطق تحت کنترل SDF به دولت سوریه است.

بر اساس ادعای این نشریه، یکی از دلایل اصلی پیوستن نیروهای پیشین حکومت بشار اسد، دریافت حقوق بالاتر است. افسران ممکن است تا ۱۰۰۰ دلار دریافت کنند، در حالی که حقوق نیروهای قدیمی SDF تنها حدود ۱۵۰ دلار است. این تفاوت باعث بروز اعتراضات داخلی و جدایی بیش از ۵۰ عضو SDF از آغاز اکتبر ۲۰۲۵ شده است. همچنین با ورود این نیروها، فساد و اخاذی در ایست‌های بازرسی، به ویژه در شرق دیرالزور، افزایش یافته و موجب بی‌اعتمادی محلی شده است.

تحلیلگران و پژوهشگران سیاسی، از جمله عبدالله عبدون، معتقدند که جذب نیروهای پیشین حکومت بشار اسد نه تنها یک اقدام نظامی برای افزایش توان رزمی SDF است، بلکه هدف آن تقویت موقعیت سیاسی و چانه‌زنی با دمشق است. این اقدام، گرچه با عنوان «بازسازی و سازماندهی» توجیه می‌شود، در واقع به ایجاد یک بلوک نظامی ترکیبی با فرماندهان کردی و عناصر سابق حکومت بشار اسد منجر شده است. به گفته عبدون، این روند نشان‌دهنده فقدان یک چشم‌انداز ملی و اتحاد پایدار است و بیشتر به بازتولید شبکه‌های قدرت قدیمی در قالب جدید شباهت دارد.

موانع اجرای توافق ۱۰ مارس بین رئیس‌جمهور موقت سوریه، احمد الشرع، و فرمانده SDF، مظلوم عبدی، نیز همچنان پابرجاست. بسام سلیمان، پژوهشگر سیاسی می‌گوید وجود جریان‌های فرقه‌ای و وابسته به نیروهای پیشین حکومت بشار اسد در SDF، یکی از مهم‌ترین موانع پیشبرد توافق است و هدف آن فشار بر جناح‌های دیگر برای جلوگیری از ادغام کامل SDF در ساختار دولت سوریه است.

به گفته منابع، این جریان‌های فرقه‌ای به‌ویژه آنهایی که با رهبران پ‌.ک‌.ک در عراق هماهنگ هستند، تلاش می‌کنند نفوذ خود را در شمال‌شرق سوریه افزایش دهند و موقعیت خود را در مذاکرات آینده تقویت کنند. همزمان، حضور نیروهای سابق حکومت بشار اسد در SDF، بحث‌های گسترده‌ای درباره مشروعیت و اعتمادپذیری این نیروها در میان مردم محلی و ناظران خارجی ایجاد کرده است.