به گزارش کرد پرس؛ عدالت سازمانی یکی از مهم ترین شاخص هایی است که می تواند باعث انگیزش نیروی انسانی و بالندگی بیش از پیش آن شود. یکی از مصادیق عدالت سازمانی توزیع عادلانه پست های سازمانی و انتصاب موضوعی و تخصصی پست هاست که به نوعی تعبیر به شایسته سالاری می شود.

اما این شاخص مهم در سالهای اخیر چقدر در دانشگاه کردستان بعنوان دانشگاه مادر و مراکز علمی استان که متاثر از روندهای دانشگاه کردستان هستند رعایت شده است؟
آنچه مشهود است از زمان ریاست فعلی دانشگاه کردستان رویه غلطی در پیش گرفته شده و مدیریت های دانشگاه بیشتر یه یک گروه و در بهترین حالت به یک دانشکده خاص اختصاص پیدا کرده است.

غیر از رئیس دانشگاه که عضو گروه شیمی است. معاون فرهنگی دانشگاه هم از این گروه انتخاب شده است. مدیر مراکز نوآوری و کارآفرینی و رشد که حوزه فناوری دانشگاه را در بر می گیرد از گروه شیمی انتخاب شده است و رئیس دانشکده علوم هم از گروه شیمی انتخاب شده است.

از این مقام ها بگذریم معاون پژوهشی دانشگاه از گروه فیزیک انتخاب شده است که پیش از این حتی یک مسئولیت در حد مدیر گروهی را هم در کارنامه نداشته و در دور تصدی ایشان اکثر جلسات شورای پژوهشی با چالش و دعوا و بگو مگو ناشی از عدم تجربه ایشان مدیریت شده است. اخیرا هم رئیس کتابخانه مرکزی که قائدتا رئیس آن باید تخصص مدیریت آموزشی یا کتابداری باشد از گروه فیزیک انتخاب شده است. تمام این موارد و پست های حساس با روشی تبعیض آمیز و کاملاج قبیله ای انتخاب شده است به صورتی که تعدادی از دانشکده ها به دلیل این تبعیض خواهان جدا شدن از دانشگاه و ایجاد دانشکده ای خاص علوم انسانی شده اند.
در پارک علم و فناوری هم که رئیس آن منطقا باید از رشته های حوزه اقتصاد، مدیریت و مهندسی باشد باز هم از گروه فیزیک انتخاب شده و بدتر از آن نیروی انسانی پارک هم مملو از رشته های علوم پایه یا منتسبین به این حوزه جذب شده اند به صورتی که همسر یکی از معاونین دانشگاه که اتفاقا ایشان هم از گروه فیزیک هستند توانسته اند تحت این نظام جذب معیوب پست بگیرند.
به راستی با این انتصابات بصورتی که حتی یکی از اعضای هیات رئیسه دانشگاه از دانشکده های علوم انسانی، ادبیات، هنر و معماری و منابع طبیعی انتخاب نشده اند؛ چگونه می توان دم از انصاف و عدالت زد؟

آیا چوب کم مخاطب شدن این رشته ها و عدم رغبت دانشجویان به انتخاب این رشته ها را باید سایر رشته ها بخورند؟ آیا عدم رعایت شایسته سالاری و عدالت سازمانی انگیزه نخبگان و نیروهای دانشی را کم نخواهد کرد؟ چه کسانی پاسخگوی ضرر این نوع سوء مدیریت هستند که در نهایت دامن کل استان را خواهد گرفت؟