محیط زیست هدیه و موهبت الهی است که حفاظت از آن نخستین وظیفه بشر و شاید مهم ترین رسالت انسان باشد. محیط زیست سالم نه تنها به سلامت انسان کمک می کند، بلکه امکان بهره برداری مناسب از مواهب الهی موجود در آن برای رفع نیازهای بشری را فراهم می سازد و از این رو حفاظت از محیط زیست از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اما بشر با فعالیت های اقتصادی، همواره نسبت به حفظ محیط زیست بی اعتنا بوده، تاجایی که امروزه آلودگی زیست محیطی به یکی از بلایای بشر تبدیل شده است.

مدت مدیدی است که خبرهایی دال بر اینکه کوه های روستای تالاو به محل دفع پسماند و زباله شهرهای مهاباد و میاندوآب تبدیل می شود. عملی که موجب نابودی زمینهای حاصلخیز کشاورزی منطقه "شامات" خواهد شد، منطقه ایی که سالانه نقش بسزایی در تولید محصولات کشاورزی، زراعی، صیفی جات و انوع میوه های برای استان، کشور وحتی کشورهای همجوار دارد.

در راستای حفظ محیط زیست پیدا کردن یک راه حل جامع برای حل مشکلات مدیریت پسماند و توسعه پایدار نیاز به مشارکت جامعه در این امر دارد. همچنین اجرای اقتصادی و کارآمد برنامه های مدیریت پسماند، نیازمند مشارکت مطلوب تولیدکنندگان در قالب فعالیت های تبیین شده و راهبردی مدیریت پسماند و توسعه پایدار بوده، بگه ونه ای که حفظ این برنامه ها در دراز مدت بدون این مشارکت مردمی عملاً غیر ممکن است.

مشارکت جامعه در چرایی و چگونگی فعالیتهای مدیریت پسماند و توسعه پایدار کاملاً در گرو نفوذ آموزش های همگانی مناسب در کالبد جامعه بوده، به گونه ای که اجرای برنامه های آموزشی غیر مؤثر و ناکارآمد ضمن دلسرد نمودن و ایجاد سردرگمی در مردم، با کاهش دادن اطمینان عمومی، موجبات مقاومت جامعه را در برابر برنامه های مدیریت پسماند و توسعه پایدار فراهم می کند و آن را به عدم موفقیت رهسپار می نماید.

یک برنامه آموزشی می بایست پایدار و مستمر باشد چرا که عدم استمرار و پایدار نبودن آن نیز نتیجه نامطلوبی را در جامعه در بر خواهد داشت.

زمانیکه عموم مردم از تصمیمات و برنامه های مدیریت پسماند و توسعه پایدارآگاه باشند، ضمن حمایت از این تصمیمات،‌ تمام سعی و تلاش خود را در جهت اجرای برنامه های آن متمرکز می نمایند. امید می رود مسئولان زیربط با مکانیابی مناسب تدابیری اندیشیده ومشکل دفع پسماند برای همیشه حل شود.