به گزارش کردپرس به نقل از رسانه خبری روداو، «صادق طاهر» به همراه دو تن از دوستانش به باغ خود رفته‌اند که تنها صادق از این حمله نجات پیدا کرد و گفت: «حاضر هستم ۱۰ بار دست بر روی قرآن بگذارم و سوگند یاد کنم که ۱۰۰% از وجود ما در این مکان آگاه بوده‌اند و بدون هیچ دلیلی به ما حمله کردند ما در باغ مشغول کار و پاک کردن سماق بودیم، غذا هم آماده کرده بودیم یک هواپیما آمد و به سمت ما موشک شلیک کرد».

این روستا صعب العبور است و ماشین به آنجا نمی‌رسد خانواده‌های این کشته شدگان اجساد عزیزانشان را بر دوش خود به مدت چهار ساعت حمل کرده‌اند تا به آمبولانس رسیده‌اند.

علی عمر برادر یکی از کشته شدگان اعلام کرد آنها برای پاک کردن سماق و ذخیره کردن آب برای تابستان به آنجا رفته بودند، ما از نایلون کپری مانند خانه ساختیم و در آنجا استراحت می‌کردند که مورد حمله قرار گرفتند.

بعد از انتظار فراوان اجساد کشته شدگان این حمله به روستای «دودی سرو» انتقال یافت. چون روستای کافیا از سال ۱۹۹۰ خالی از سکنه شده است بنابراین مجبور شدند این اجساد را در روستای «دودی سرو» دفن کنند.