به گزارش کردپرس، تعداد فرمان های صادره از جانب رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه پس از تغییر نظام حکومتی از پارلمانی به ریاستی در سال 2018، که در حکم قانون به شمار می روند، از تعداد طرح ها و لوایح تصویب شده در پارلمان این کشور پیشی گرفته است.

بر اساس گزارش روزنامۀ بیرگون، در حالی که پارلمان ترکیه در بیست و هفتمین دورۀ قانون گذاری خود 87 قانون تصویب کرده، اردوغان در همین مدت به تنهایی 91 فرمان صادر کرده است. این در حالی است که در این مدت نمایندگان 4 هزار و 157 طرح به پارلمان پیشنهاد کرده اند؛ به عبارت دیگر تنها حدود 2 درصد این طرح ها از تصویب پارلمان گذشته اند.

فرمان های اردوغان در طیف متنوعی از موضوعات صادر شده اند، از جمله دربارۀ کاخ های ملی، آژانس فضایی، عضویت در هیأت بانک مرکزی و حمایت از قربانیان جرایم.

مبنای قانونی صدور فرمان رئیس جمهوری در قانون اساسی پس از کودتای 1980 گذاشته شد. کنعان اورن رهبر کودتا و در فاصلۀ سال های 1980 تا 1989 رئیس جمهور ترکیه بود، با وجود این، او در طی دوران ریاست جمهوری خود تنها یک فرمان صادر کرد. قانون اساسی ترکیه حوزۀ مجاز صدور فرمان های ریاست جمهوری را محدود کرده است، اما پس از تغییر نظام حکومتی از پارلمانی به ریاستی با رفراندوم سال 2017، رئیس جمهور قدرت و اختیار گسترده ای کسب کرد.

منتقدان اردوغان و مخالفان تغییر نظام پارلمانی با اصلاح قانون اساسی هشدار می دادند که این امر دور زدن پارلمان از سوی رئیس جمهور و به حاشیه راندن نهاد اصلی قانون گذاری کشور است، که آمار یاد شده گویای آن است. منتقدان می گویند اردوغان با قدرتی که در پی این تغییرات به دست آورده عملاً یک حکومت دیکتاتوری یک نفره تأسیس کرده، مخالفان را سرکوب و وادار به سکوت می کند و قوۀ قضائیه و رسانه ها را به کنترل خود درآورده است.