کرد پرس- غزه نقطه ای است در کرانه های خاوری دریای مدیترانه که شاید تا قبل از این فاجعه بسیاری از جهانیان نامی از آن را هم نشنیده بودند. اما اینک به مدد مظلومیت قنداقه های خونین مردمان مظلوم غزه، ناخواسته و غیر ارادی همه جامعه جهانی به فرمان غریزه و فطرت؛ خود را در کنار فلسطین و حماس می بینند و بیزاری و نفرتی از عاملان و آمران این افعال ضد بشری در ذهن همه شکل گرفته است.
این رویکرد جهانی به اذعان توده های رسانه ای در دنیای واقعی و مجازی موجب شد اتفاقات غیر قابل پیش بینی صورت گیرد که یکی از مهم ترین آنها ائتلاف نانوشته همه مظلومان جهان و طرفداران آنان در قالب یک نهضت همصدایی و همدردی با مغضوبین غزه است، که منشا تاثیرات زیادی گردید.
از آن گذشته، رجحان و برتری و پیروزی "مجلس عوام جهانی" بر "مجلس خواص و حداقلی شورای امنیت" هم جزو آثار مهم این اتفاق است.
حلم و بردباری مردم غیور و بردبار غزه مصداق؛ «تیغ حلم از تیغ آهن تیزتر/ بل ز صد لشگر ظفر انگیزتر»، این روزها جهانیان خوش فطرت را متحد کرده است و بازبینی جدی حامیان ذاتی اسرائیل از جنایات فرزند خلفشان و برآشفتگی آنان از سخنان آمرانه و عتاب آمیز یهودیان تندرو حاکم بر اسراییل و انتظارات پرهزینه آنان را باعث شده است.
جدا شدن بدنه یهودیان سنتی و غیر سیاسی از بدنه یهودیان افراطی با اندیشه جهانگشایی جهان جدید از دیگر آثار وضعیت فعلی در غزه بود.
سکوت معنادار و منفعلانه برخی حامیان اسرائیل و تردید در دفاع از روند اسرائیلیزه شدن فلسطین هم جزو آثار این اتفاق است.
اسرائیل طعم شکست را چشید و پذیرفت با جهانی دیگر مواجه شده است. او که معتقد است همه گردن های عالم به یگ گردن تبدیل شوند وآن یک گردن را در مقابل خون یک اسرائیلی از تن جدا کنند، اینک شاهد کشتار ده ها فدایی صهیونیستی و اسارت و تحقیر یهودیان اسرائیلی می باشد.
"صدای خیابان "بر هیات های حاکمه و تصمیم گیران تحولات جهانی برتری یافت و اتاق های فکر جنگ جهانی به این نتیجه رسیدند جنگ جهانی نه اینکه مقدور نیست بلکه موجب تغییرات ژئوپلیتیکی غیر قابل تصوری خواهد شد که هرچه باشد نتیجه آن به نفع نظام سلطه نخواهد بود.
اسرائیل که غرورش اجازه نمی داد جرعه آبی به حلقوم کودکان غزه چکیده شود از محاصره پشیمان و راه کمک رسانی نا محدود به غزه را بازکرد و این یعنی پذیرفتن شکست و ایستادن در سکوی بازنده این مسابقه خود خوانده.
آمریکا بعنوان حامی اصلی اسرائیل در منطقه به ملعبه گروه های مقاومت تبدیل شد و درک کرد که از "هوا "نمی تواند بر "زمین" حکومت کند زیرا که زمین صاحبانی دارد و آسمان هزینه های سنگین.
اراده قدرت مردم منطقه بر حکومت های مردد در دفاع از فلسطین چیره شد و حامیان اسرائیل متوجه شدند که سرمایه گذاری روی حاکمان منطقه قماری از پیش باخته بوده است.
مقاومت مردم به نقطه ای از یک خودباوری رسیده که توان تغییر یا ایستادگی در برابر تغییر اجباری را تجربه کرده است.
فلسطین اینک تنها نیست و نماینده فلسطین نیز "مردان آزموده تونل های مرگ غزه" می باشند نه "کاخ نشینان و منتظران ترحم "
حامیان اسرائیل ترجیح دادند هرکجا جلوی شکست را بگیرند خود یک پیروزی بحساب می آید و بیشتر از این "ولایات و والیان" خود را به "ولیان و نعیمان مردمی" واگذار نکنند.
کابوس "بمب اتم و هوش مصنوعی" با "بمب مردم و هوش سیاسی رهبران تیزبین " جوامع خنثی گردید؛ "قدرت جهان شرق" از "قدرت غزه" قوت گرفت و از تصمیمات لرزانشان در مورد حمایت از غزه پشیمان نشدند.
"قدرت غزه" به برخی ها گفت که توان خود را در کوبیدن بر "میخ " این یابوی سرکش متمرکز کنید نه با تردید به "نعل" آن هم بکوبید زیرا این" نعل وارونه" است و این توسن سرکش آهنگ جان همه را کرده است.
"زنگوله های پای تابوت" آمریکا در منطقه فهمیدند که بیشتر نقش یک" زنگوله آرام بخش کاذب کاروانچی" را دارند تا یک "جرس بان بیداری خفتگان در مسیر" را.
"غزه ترجمان یک نهضت جهانی "هم دلی در این مقطع بود که "سرزمین زبان و زمان" را پشت سر نهاد؛
" غزه غضب بشریت عصر جدید "بر "حاکمان متحجر "و "مهاجر سریرهای سرگردان کاخ های استیجاری و استعماری" بود.
غزه "نمونه عصبیت" و "طغیان واعظان جنگ ترکیبی و هیبریدی است" که بر" منهج ترکیبی "خود شوریدند و بطلان نظریه خود را به عینه دیدند و در نهایت غزه یک مکتب فکری شد که مشغله ذهنی و دغدغه فکری برای آموزگاران نبردهای نامتقارن و نا متعارف را فراهم کرد تا اینکه کرسی های متعددی را در آکادمی های سیاسی و نظامی و استراتژی دنیا را به خود اختصاص دهند. شاید رمز و راز مقاومت مردمانی محبوس در چهاردیواری غزه را درک کنند و کسانی با گمان قدرت ، به "توهم اقتدار" می اندیشند، غافل از اینکه رفتارهای غیرانسانی و مقتدرمآبانه شان به مثابه "حبط " ( ۱)می باشد که به یک افول تدریجی می انجامد، به خود بیایند و دست از این کج اندیشی بشویند.
ا- حبط اعمالهم که در قرآن آمده است در زبان عرب به حیوانی گفته می شود که باهدف قوی شدن پرخوری کرده تا اینکه شکمش بادکرده و می میرد.
نظر شما