اهداف ترکیه از تشدید حملات هدفمند علیه کردهای سوریه

سرویس جهان- ترکیه به تلافی انفجار مشکوک در مرز ترکیه-سوریه اقدام به هدف قرار دادن چندین موضع کردها بویژه در شهر کردنشین کوبانی کرده است. کردها این حملات را نوعی تمرین جنگ با هدف سنجش وضعیت می دانند.

کردپرس- به نظر می رسد که ترکیه از طریق انجام یک سری حملات پهپادی در شمال شرق سوریه و هدف قرار دادن مقامات ارشد کرد سوریه، به دنبال حفظ تنشها در سطح بالا در این منطقه است.

به نظر می رسد ترکیه قصد دارد از طریق یک سری حملات پهپادی که شخصیت های ارشد کرد سوریه را هدف قرار می دهد، تنش های اخیر را در شمال شرق سوریه حفظ کند. آرامش نسبی در شمال سوریه که پس از کنار گذاشتن طرح تهاجم نظامی جدید ترکیه علیه گروه های کرد سوری به دلیل عدم نشان دادن چراغ سبز از سوی روسیه و ایالات متحده برقرار شده بود، در روز 8 ژانویه، به دنبال انفجار یک بمب دست ساز در نزدیکی شهر تل ابیض متزلزل شد. بر اثر این انفجار در امتداد مرز ترکیه سه سرباز ترک کشته شدند.

ارتش ترکیه و شورشیان در پاسخ به این حمله، چندین موضع کردها را در نزدیکی شهرهای کوبانی، تل ابیض و راس العین هدف قرار دادند. به گفته وزارت دفاع ترکیه، بیش از 10 شبه نظامی کرد سوری در این حملات تلافی جویانه کشته شدند. اگرچه اداره خودگردان به رهبری کردها در شمال شرق سوریه این اتهامات را رد کرده و گفته است که این حمله ربطی به آنها ندارد اما حملات ترکیه به حسکه و تل تمر گسترش یافته است. منابع محلی گزارش دادند که حداقل 28 روستا زیر آتش قرار گرفته است. این که چنین حملاتی را صرفاً یک تلافی طلقی کنیم گمراه کننده است. به گفته ناظم داستان، روزنامه نگار کرد که هم اکنون در منطقه به سر می برد، ارتش ترکیه برای اولین بار، علاوه بر حملات پهپادی، از آتش توپخانه برای حمله به شهر کوبانی و دیگر شهرهای اطراف آن استفده کرد و در آخرین حملات از این دست یک تن کشته و 17 زخمی شدند.

او به المانیتور گفت: «این حملات از هر نظر فراتر از تصور بود. من معتقدم ترکیه در اینجا به دنبال امتحان کردن چیز دیگری بود؛ هدف از این حملات، سنجش موقعیت و وضعیت کوبانی یا واکنش‌های احتمالی آمریکا و روسیه بود.»

ناظم دستان خاطرنشان کرد که اگرچه انفجاری که منجر به کشته شدن نیروهای ترکیه شد در نزدیکی تل ابیض اتفاق افتاد اما حملات تلافی جویانه ترکیه کوبانی و روستاهای مجاور را هدف نشانه گرفت.این انفجار درست در امتداد مرز روی داد. این مناطق تحت کنترل ترکیه است و بدون وقفه توسط پهپادهای جاسوسی و نظامی رصد می شود. بنابراین نزدیک شدن به منطقه و کار گذاشتن بمب در جاده ای که در آن گشت زنی انجام می شود، کار آسانی نیست.»

ناظم دستان با بیان این که ترکیه از زمانی که چندین روستا در نزدیکی کوبانی در سال 2014 تحت کنترل دولت اسلامی قرار گرفت، این شهر را مد نظر قرار داشته، گفت: «ترکیه هرگز برنامه های خود برای تصرف کوبانی را رها نکرده است و به دنبال فرصتی برای تحقق این هدف است.» ترکیه در تلاش برای حفظ وضعیت موجود در منطقه عملیات چشمه صلح و درهم شکستن اداره خودگردان به رهبری کردها در شمال سوریه، منطقه را زیر آتش خود نگه می دارد. با این حال، این استراتژی تشدید تنش از سوی آنکارا اهداف دیگری نیز دارد. اگرچه توافق آتش بس میان آنکارا و مسکو در سال 2019 عقب نشینی نیروهای کرد تا عمق 30 کیلومتری (20 مایلی) از مرز ترکیه را تضمین کرده بود اما به طور کامل ترکیه را راضی نکرده است. علاوه بر این، حضور نظامی ترکیه در منطقه و تهدیدات آنکارا برای تجاوز جدید، با هدف خنثی کردن تلاش‌ها برای کسب موقعیتی برای منطقه تحت کنترل کردها در قانون اساسی سوریه از طریق گفتگوی کردها با دمشق است.

این استراتژی به نوعی با هدف ایجاد شرایط برای نزدیکتر کردن روسیه و سوریه به موضع آنکارا در موضوع کردهای سوریه است. کردهای سوریه به نوبه خود استدلال می کنند که استراتژی آنکارا از حمایت ضمنی مسکو برخوردار است. به گفته یک منبع کرد سوری، حملات فزاینده ترکیه به گروه‌های کرد سوری با هدف ارعاب گروه‌ها و کردهایی صورت می گیرد که در منطقه تحت کنترل اداره خودگردان در شمال سوریه زندگی می‌کنند.

این منبع به المانیتور گفت: حملات ترکیه در خدمت منافع دمشق نیز هست زیرا دولت سوریه بدون انجام مذاکره با اداره خودگردان کردی، به دنبال بازگرداندن کنترل خود بر شرق فرات است. کردهای سوریه بر این باورند که مذاکرات بین مقامات اطلاعاتی ترکیه و همتایان آنها در دولت سوریه عمدتاً بر سقوط اداره خودگردان به رهبری کردها در شمال سوریه متمرکز است. بنابراین فشار نظامی ترکیه بر گروه های کرد سوری مفید و مورد حمایت ضمنی مسکو تلقی می شود. هر زمان که ترکیه تهدیدی برای انجام تهاجم نظامی جدید علیه مناطق کردی سوریه مطرح می کند، مذاکراتی با میانجیگری روسیه بین گروه های کرد و دمشق در دستور کار قرار می گیرد. به عنوان مثال، زمانی که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در ماه اکتبر تهدید به انجام حمله جدید در شمال سوریه کرد، مقامات کرد سوریه گفتند که راه حل بالقوه این تهدید در دمشق است و روسیه باید از نفوذ خود بر دولت سوریه برای فراهم کردن زمینه مذاکره استفاده کند.

با این حال، در بحبوحه تنش‌های فزاینده بین دمشق و گروه‌های کرد سوریه، اکنون تلاش برای گفت‌وگو جای خود را به اتهام زدن های متقابل و ناامیدی داده است. به گفته منابع کرد، دمشق از هر نوع گفت‌وگو با کردها خودداری کرده و روز گذشت زمان حساب باز کرده است؛ به این امید که کردها امید خود را به آمریکا از دست بدهند و منطقه تحت کنترل خود را به دولت مرکزی واگذار کنند.

دلیل دوم پیروی آنکارا از استراتژی تشدید تنش، به شکاف های داخلی در میان گروه های مخالف تحت حمایت ترکیه مربوط می شود. هر زمان که درگیری‌ها بین گروه‌های کرد سوری و نیروهای ترکیه فروکش می‌کند، رقابت داخلی میان گروه‌های مخالف مسلح مورد حمایت ترکیه تشدید می‌شود. همکاری بین دو جناح اصلی تحت حمایت ترکیه به دنبال کنار گذاشتن طرح های تهاجم نظامی آنکارا قطع شده است. تیپ المعتصم در 17 دسامبر اعلام کرد که دیگر با احرار الشرقیه در مناطق سپر فرات، چشمه صلح و شاخه زیتون همکاری نخواهد کرد.

وجود چنین شکاف‌های درون گروهی، برنامه‌های آنکارا را در صحنه پیچیده تر می‌کند. علاوه بر رقابت داخلی، نارضایتی گروه‌های مورد حمایت ترکیه از آنکارا در حال افزایش است زیرا قدرت خرید حقوق جنگجویان سوری به دلیل سقوط لیر ترکیه در حال کاهش است.

به گفته منابع کرد، مقامات اطلاعاتی ترکیه در روز 30 دسامبر، در آنکارا با فرماندهان جناح های اصلی مخالفان سوری دیدار کردند تا به مشکلات رسیدگی کنند. فرماندهان سوری درخواست‌هایی از جمله درباره افزایش دریافت مهمات و پشتیبانی لجستیکی، دریافت حقوق به دلار به جای لیر ترکیه و استقرار نیروهای ترکیه بین گروه‌های مخالف سوری برای جلوگیری از درگیری‌های داخلی و محافظت از آنها با استفاده از پهپادهای جاسوسی و جنگی را به مقامات ترک ارائه کردند.

در همین حال، آنکارا استدلال می‌کند که گشت‌های مشترک ترکیه و روسیه در امتداد خط جداکننده مناطق تحت کنترل کردها و مخالفان نتوانسته است حملات گروه‌های کرد را خنثی کند. به همین ترتیب، گروه‌های کرد نیز از مسکو به دلیل ناتوانی در جلوگیری از حملات ترکیه به مناطق تحت کنترل خود انتقاد می‌کنند. آنکارا همچنین استدلال می‌کند که جوانان انقلابی سوریه، گروهی وابسته به حزب غیرقانونی اعلام شده کارگران کردستان ترکیه یا (پ‌ک‌ک) در مناطقی مستقر شده‌اند که بر اساس توافق سال 2019 میان ترکیه و روسیه، می بایست یگان‌های مدافع خلق یا (YPG) از آنجا خارج می شدند. آنکارا هر دو گروه PKK و YPG را سازمان هایی تروریستی می داند

با این حال، به گفته ناظم دستان، آنکارا از این استدلالها برای مشروعیت بخشیدن به حملات خود به مناطق تحت کنترل کردها استفاده می کند. او معتقد است: «جوانان انقلابی سوریه از زمان شروع [جنگ] نیز در اینجا حضور داشته اند. امروز آنها در هر شهری از منطقه سازماندهی شده اند. این گروه مسلح نیست. با وجود نیروهای آسایش و نیروهای سوریه دموکراتیک [SDF] نیازی به وجود آنها نیست. من معتقدم [ترکیه] این گروه را بهانه ای برای توجیه حملات خود قرار داده است.»

حملات ترکیه از ماه اوت گذشته تاکنون حداقل 11 نفر را در شمال سوریه که تحت کنترل کردها است، کشته است. در حمله 25 دسامبر به کوبانی، پنج فعال عضو جوانان انقلابی سوریه کشته شدند. مظلوم کوبانی، فرمانده کل نیروهای دموکراتیک سوریه تحت حمایت آمریکا، با محکوم کردن این حمله، آن را «ادامه سیاست‌های اشغالگرانه ترکیه دانست که امنیت در شمال و شرق سوریه را هدف قرار می‌دهد»

منبع: المانیتور

ترجمه: خبرگزاری کردپرس

کد خبر 25804

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha