به گزارش خبرگزاری کردپرس، حسین شکربیگی داستان نویس و شاعر در این نشست گفت: ادبیات داستانی با تاریخ شفاهی و خاطره نگاری بسیار متفاوت است، داستان در ایلام‌نوپاست و نویسندگان حال حاضر استان، اولین نسل داستان نویسی هستند، بنابراین ضعف در آثارشان پذیرفته است.

وی افزود: وقتی عمر داستان نویسی ما کوتاه است نباید انتظار فوق العاده ای داشته باشیم، بسیاری از نویسنده ها رمان نوشته اند اما از نظر ساختاری این آثار رمان‌ به حساب نمی آیند و بیشتر شبیه به خاطرات هستند.

شکربیگی اضافه کرد: حتی در حوزه تاریخ شفاهی هم در ایلام کار مهمی انجام نداده ایم و حال باید از خود پرسید که چه کتاب مهمی در زمینه ادبیات دفاع مقدس استان خوانده ایم که ماندگار بوده است؟ واقعیت آن است که هیچ! در حالی که بسیاری از خلاقیت ها می توانست در این زمینه اتفاق بیفتد اما دچار عادی نویسی شده ایم.

نویسنده کتاب "روایت های من" خاطر نشان کرد: در داستان های ما شخصیت های جبهه خودی کاملا سفید هستند و شخصیت های دشمن کاملا سیاه، واقعیت این است که این سبک از نوشتن دیگر رغبتی در مخاطب ایجاد نمی کند.

وی ادامه داد: داستان ها و رمان هایی که در جهان درباره جنگ نوشته شده اند، جزو ماندگارترین و شاخص ترین آثار در زمینه داستان نویسی به حساب می آیند، بنابراین در استانی مثل ایلام که مستقیما درگیر جنگ و تبعات آن بوده، اهمیت تولید آثار داستانی دوچندان و غیر قابل انکار است.

شکربیگی تصریح کرد: ادبیات دفاع مقدس بسیار ظرفیت بالایی دارد چون در جنگ همه چیز از تعادل خارج می شود، روابط زندگی و شخصیت ها دگرگون می شوند اما متاسفانه نويسندگان ما کمتر به سراغ این موضوع رفته اند.

وی افزود: متاسفانه خاطرات جنگ چندان شانسی برای مکتوب شدن نداشته اند. از یک سو دلائل شخصی برای عدم ثبت این خاطرات و از سویی ناتوانی و گزینش‌های غلط متولیان، کار را بر فعالان این عرصه تنگ کرده است. همواره عده ای معدود بر تقدیرات ثبت خاطرات دفاع مقدس حاکمند؛ کسانی که سلیقه‌ی شخصی خود را ملاک قرار داده و همان ها هستند که تعیین می کنند بودجه به کدام سمت برود.

دکتر علیرضا شوهانی، عضو هیئت علمی دانشگاه ایلام نیز در این نشست با اشاره به اینکه نهادهای مختلفی در زمینه ادبیات دفاع مقدس آثاری تولید کرده اند، تاکید کرد: واقعیت این است که در کنار این همه آثار که از نظر کمیت تعداد قابل توجهی هستند، از نظر کیفی بر آنها ایراداتی مترتب هست.

وی اظهار کرد: جنگ یک پدیده اجتماعی و یک دگرگونی عظیم است که کل اعضای آن جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد، در آثار ادبی کشور ما جنگ تاثیر فراوانی داشته و توانسته ادبیات را با خودش همراه کند.

شوهانی افزود: نگاه حادثه ای نویسندگان ما به جنگ باعث شده تا این اتفاق از درونشان نجوشد و صرفا از سر احساس وظیفه یا سفارش این تولیدات به وجود آمده است، هنگامی می توانیم بگوییم یک داستان نویس موفق شده که اتفاق اجتماعی را در وجود خود نهادینه کند و بعد از آن می تواند بازپروری کند و بنویسد.

وی اضافه کرد: در آثار ادبیات دفاع مقدس با فقر محتوایی مواجه هستیم در حالی که تبعات جنگ تمام وجوه اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و اجتماعی را تحت الشعاع قرار داد، اگر در پس زمینه یک داستان عاشقانه ، جنگ باشد زیباتر و ماندگارتر خواهد بود تا اینکه صرفا به روایت جنگ بپردازیم.

این نویسنده تبیین کرد: نويسندگان ما اغلب گزارش جنگ را روایت کرده اند و در پرداخت داستانی چندان اقدامی نکرده اند، هر چند در استان ما به دور از انصاف است اگر تلاش خوب نویسندگانی چون خداداد ابراهیمی، محمد علی قاسمی و حسین شکربیگی را مدنظر قرار ندهیم، باید بپذیریم ادبیات دفاع مقدس ما از روایت بیشتر فراتر نرفته است.

به گزارش کردپرس، این نشست به همت موسسه فرهنگی هنری عصر پیام ایلام و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ایلام برگزار شد.