ساده‌ترين تعريف براي صادرات و واردات اين است؛ كالاهايي كه در كشور ميزان توليدشان بيشتر از مصرف است به‌عنوان كالاهاي صادراتي به كشورهاي ديگر صادر مي‌شوند و كالاهايي كه ميزان توليدشان در داخل كشور، صفر ياكم‌تر از ميزان مصرف و يا توليد آن اقتصادي نيست، بايد به‌وسيله‌ي واردات از ديگر كشورها تامين شوند. بر همين اساس، هر كشوري مي‌داند كه چه كالاهايي را بايد وارد يا صادر كند.
چند وقت پيش، در مرز پرويزخان، صدها تن گوجه‌فرنگي، فاسد و دور ريخته شد اين در حالي بود كه قيمت گوجه‌فرنگي در برخي استان‌ها تا كيلويي 30 هزار تومان بالا رفت.
تاتار، فرماندار قصرشيرين روز دوشنبه اعلام كرد: بازار عراق ظرفيت مشخصي دارد که بايد براساس اين ظرفيت عمل کنيم و متاسفانه برخي از تجار و صادرکنندگان بدون توجه به نياز بازار طرف عراقي نسبت به آوردن روزانه 400 تا 500 کاميون گوجه فرنگي به مرز مي‌کردند که باعث شد شاهد پرت‌شدن اين محصول در نتيجه گرما و خواب بيش از حد کاميون‌ها در صف خروج از کشور و همچنين عدم خريد محصول از سوي طرف عراقي باتوجه به مازاد ارسال محموله‌ها و گراني آن باشيم.
اكنون در مرز پرويزخان، كاميون‌هاي زيادي با بار سيب‌زميني متوقف شده‌اند و اجازه‌ي ورود به عراق از روز دوشنبه صادر شده است، با حجم كاميون‌هايي كه آن‌جا هستند احتمالا سيب‌زميني‌ها هم به سرنوشت گوجه‌فرنگي‌ها دچار شوند. در بخش وارادات هم كالاهايي مانند برنج و گندم در گمرك‌ها مانده‌اند و ترخيص نمي‌شوند و برخي از مسوولان نسبت به فاسد‌شدن آنها هشدار داده‌اند.
اين همه خسارت اقتصادي چه توجيه منطقي دارد. چرا هيچ‌كس در اين مملكت كارش را درست انجام نمي‌دهد و روز به روز به مرگ اقتصادي نزديك مي‌شويم.
*سردبیر روزنامه نقدحال کرمانشاه
نظر شما