کردستان با فرهنگ و استعداد سرزمینی که دارد، می‌تواند متناسب با رویکردهای اقتصادی کشور و منطقه ای در مسیر توسعه قرار گیرد، شرایط سرزمینی کردستان و قرارگرفتن درکوتاه ترین مسیر تجارت خارجی با شمال کشور عراق و سوریه در حال بازسازی؛ یکی از فرصت‌هایی است که می‌تواند این استان را در ردیف اول ترتب توسعه قرار دهد.

موضوع تجارت و دهها فرصت مرتبط می‌تواند حوزه گردشگری را اعم از تجاری و تفریحی و خدمات درمانی و مسافری داخلی و خارجی توسعه دهد و نیز سیالیت فرهنگی را رقم زده و در اولویت دوم توسعه پس از تجارت خارجی قرار گیرد. بر کسی پوشیده نیست که تقارب فرهنگی یکی از مولفه های اصلی امنیت پایدار است که در شرایط کنونی می‌تواند عقب ماندگی کردستان را در سه دهه قبل جبران نماید.

ذخایر طبیعی و منابع ملی، یکی از سرمایه های اصلی استان و جزو نعمت های خدادادی است که نصیب این سرزمین شده اما بر اثر غفلت از نحوه ورود به آن نتوانسته در چرخه توسعه استان قرارگیرد.

میزان نزولات جوی و شرایط کوهستانی غرب کشور به خصوص استان کردستان فضای مستعدی برای رویش گونه های باغی دیمی ایجاد نموده است و علاوه برآن کوهستان های کردستان سرچشمه رودهای شاخص کشور بوده و هم اینک سرزمین‌هایی از کرمانشاه، ایلام، همدان، آذربایجان شرقی و زنجان نیز به صورت مکانیزه از آب آن بهره مند می‌شوند. بنابراین کشاورزی و صنایع جانبی و صنایع زیر دستی می‌تواند یکی از فرصت های توسعه استان باشد.

وفور نعمت مواد کانی و معدنی در پهن دشت و کوهستان های کردستان یکی دیگر از ظرفیت‌های مغفول توسعه استان می باشد که با ایجاد صنایع تبدیلی و فرآوری در حد وسع خود می‌تواند علاوه بر کاهش مسیر چرخه تولید به مصرف، حجم زیادی از انرژی رفت و برگشت مواد خام به استان‌های میانی کشور و پس از فرآوری و صادرات به عراق و سوریه را کاهش دهد. بطوری که حجم بسیار زیادی از تولید ثروت نصیب استان کردستان می گردد. متاسفانه سیاسی کردن اقتصاد در دولت های گذشته لطمات سنگینی به توسعه استان زده است.

صنعت با همه بداهت و نوآوری که دارد با کردستان مانوس نشده است و شاید به علت عدم مراعات این ترتب و اولویت ذاتی نتوانسته جایگاه خود را در کردستان بازکند. صنعت همگام با استعدادهای ذاتی سرزمینی و نیازهای داخلی و خارجی استان می‌تواند موجب تحول واقع گردد. اجرای اصولی آمایش صنعتی و امکان سنجی کردستان می‌تواند گره گشایی حلقه های مفقوده صنعتی استان متناسب با شرایط سرزمینی واقع گردد.

بنابراین استعدادهای واقعی سرزمینی استان بر اساس بسیاری از شاخصه های مطالعاتی و نیز تجربی و از همه مهمتر شرایط فعلی می‌تواند به ترتب و اولویت های زیر باشد،

- تجارت خارجی که تمامی ظرفیت‌های داخلی را نیزشکوفا خواهد نمود.

- گردشگری، بعنوان صنعتی نوپا و پر طرفدار که می‌تواند علاوه بر معرفی جاذبه های استان بسیاری از حوزه های دیگر ازجمله فرهنگی و سیاسی و اجتماعی و اقتصادی را متحول نماید.

- کشاورزی و صنایع جانبی که برخواسته از فرهنگ و سنت کردستان با سابقه تاریخی می باشد، می‌ تواند محوری پایدار و رو به رشد در استان باشد.

- ذخایر معدنی اعم از کانی و آلی و صنایع مرتبط حلقه مفقوده توسعه استان است که گامی در این زمینه برداشته نشده است.

- صنایع مرتبط با دیگر ظرفیت‌های چهار گانه فوق می‌تواند توسعه استان را در مسیر منطقی و علمی ودانش بنیان و کارآمد قرار دهد.

یکی از معضلات استان بلکه مناطق غربی کشور، پدیده کولبری می باشد که طبق اسناد موجود از دغدغه های اصلی رئیس جمهور محترم در دوران تبلیغات انتخاباتی و حتی در دوران ریاست قوه قضائییه بود. علیرغم این دغدغه اصلی رئیس محترم جمهوری، پیش بینی می شد رفع مشکلات این رویه معیشت مرزنشینی در اولویت مدیران استان های مرزی در دولت سیزدهم قرار گیرد. لیکن در مدت استقرار دولت مردمی گشایشی در آن صورت نگرفته وهمچنان جزو پرونده های مغفول مناطق می باشد. انتظارمی رود دراین سفر دولت پیش قدم شده وبا تنظیم لایحه ای نمایندگان مجلس را نیز وادار نماید تا با زدودن پدیده نازیبای کولبری از رخسار زیبای مردمان مرزنشین خدمتی ماندگار را به ثبت برساند.

محورهای فوق متکی بر عنصر نیروی انسانی است و کردستان از این حیث یکی از ثروتمند ترین استان‌های کشور می باشد که از منابع نیرویی دانش آموخته برخوردار است، مع الاسف همانند دیگر استعدادهای استان دیگر نقاط اعم از داخل و خارج از وجود آنها بیشتر بهره مند می‌شوند که این هم متاثر از تدبیر ناهماهنگ توسعه و برخی زنگاره های دهه های پیشین می باشد. امید است با تدبیر داهیانه رئیس جمهور مردمی و دولت انقلابی، استان کردستان در مسیر اصلی توسعه قرار گیرد.