به گزارش کرد پرس، در این بین روسای سازمان ها و معاونین وزیر اقتصاد به سایر شهرها هم سفر کردند اما بازهم سقز بدون میهمان ماند و کسی خبری از مشکلات این شهر نگرفت تا همچنان در حاشیه باشد.

بسیاری از موارد همچون: سرمایه گذاری، گمرک، امور مالیاتی، بانک ها، خزانه داری کل و… زیرنظر یا مرتبط این وزارتخانه هستند و ضروری بود جناب وزیر نشستی هم در سقز با سرمایه گذاران و بازاریان داشته باشد تا مشکلات تلنبار شده ای همچون: نبود گمرک، مشکلات فراروی سرمایه گذاری، مسائل مالیات، چالش های تسهیلات بانکی، تامین نقدینگی طرح های سرمایه گذاری و عمرانی و…  به سمع وی رسانده شود،سقزی که کمترین درآمد سرانه را دارد، مردم آن با نرخ بیکاری بالایی دست وپنجه نرم می کند، بازارچه مرزی آن چند قفله شده و در حالیکه سال ها نمایندگی گمرک در این شهر مستقر بود چند سال پیش آن را تعطیل کردند.

 اما چه باید کرد؟ وقتی سقز دلسوزی ندارد و علیرغم همه شایستگی ها و پتانسیل ها، باید همچنان لقب محروم ترین، مظلوم ترین و بی حامی ترین شهر کردستان و ایران را باید یدک بکشد و نمایندگان و برخی مسئولان مشغول مانورهای ظاهری و جناحی باشند.