آیندۀ مناسبات آنکارا – واشنگتن در دوران پس از ازادی برانسون – سرکان دمیرتاش

سرویس ترکیه – به زودی خواهیم دید که تحریم های ایالات متحده علیه نفت ایران نخستین آزمون روابط ترکیه – ایالات متحده در دوران پس از پروندۀ برانسون خواهد بود. ترکیه همچنان می خواهد از این تحریم ها مستثنا شود، اما آمریکا به علت خشم از ادامۀ بازداشت برانسون تاکنون به این درخواست توجهی نکرده است.

کشیش آمریکایی اندرو برانسون روز 12 اکتبر، پس از آن که یک دادگاه محلی خفیف ترین حکم ممکن را برای وی صادر کرد، آزاد شد و به کشورش باز گردانده شد. این در حالی است که برانسون با محکومیتی در حدود 35 سال حبس به اتهام حمایت از گروه های تروریستی و جاسوسی روبرو بود.

این حکم پس از آن ممکن شد که سه «شاهد سری»، که پیشتر برانسون را به چندین جرم متهم کرده بودند، در جلسۀ چهارم رسیدگی به اتهامات برانسون شهادت خود را پس گرفتند. این تحول سؤالات زیادی را در مورد استقلال و بی طرفی سیستم قضایی ترکیه مطرح کرد.

دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده در حالی که از ترکیه تشکر می کرد، یک بار دیگر بازداشت برانسون را به عنوان گروگان گیری توصیف کرد و هر گونه معاملۀ دولت خود را با حکومت ترکیه برای آزادی وی انکار کرد.

مختومه شدن پروندۀ برانسون از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا فرصت بسیار خوبی فراهم می کند تا دو متحد قدیمی دوران جدیدی را برای عادی سازی روابط خود و حل مسائل متعددی که معلق مانده اند، آغاز کنند.

با وجود این، هنوز کارهای زیادی باید انجام شود تا بتوان دربارۀ آیندۀ روابط دو کشور خوش بین بود.

یکی از اقداماتی که باید در آینده ای نزدیک انجام شود، تشدید گفتگوها میان دو پایتخت در همۀ سطوح است. این خبر خوبی برای ترکیه است که مایک پومپئو وزیر امور خارجۀ ایالات متحده قرار است به آنکارا سفر کند، اگر چه انگیزۀ اصلی این دیدار گفتگو دربارۀ ناپدید شدن جمال خاشقچی روزنامه نگار سعودی است.

بدون تردید پومپئو و مولود چاوش اوغلو وزیر امور خارجۀ ترکیه در مذاکرات خود به ارزیابی دو طرف از آزادی برانسون در راستای بهبود روابط دو جانبه خواهند پرداخت. یکی دیگر از مسائل مورد گفتگو تحریم های قریب الوقوع ایالات متحده علیه ایران خواهد بود که به ترکیه نیز به عنوان یکی از مشتریان اصلی نفت ایران آسیب خواهد زد.

ترکیه همواره درخواست کرده است از این تحریم ها مستثنا شود اما به خاطر خشم واشنگتن از ادامۀ بازداشت برانسون هیچ مذاکرۀ جدی در این باره صورت نگرفته است. به زودی خواهیم دید که تحریم های ایالات متحده علیه نفت ایران نخستین آزمون روابط ترکیه – ایالات متحده در دوران پس از پروندۀ برانسون خواهد بود.

یک مسألۀ مهم دیگر خشم آنکارا از تأخیر در عقب نشینی نیروهای کرد یگان های مدافع خلق (YPG) از منبج، علی رغم توافق پومپئو و چاوش اوغلو در خصوص برنامۀ زمانی این روند است. پیش از سفر پومپئو به آنکارا، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه یک بار دیگر از ایالات متحده درخواست کرد برای پایان دادن به حضور نظامی YPG در مناطق شرق فرات گام های ملموسی بردارد و تهدید کرد که در صورت تداوم بی توجهی طرف آمریکایی، ترکیه رأساً هر کاری لازم باشد در این مناطق انجام خواهد داد.

پروندۀ هالک بانک و انتظار ترکیه برای باز گرداندن هاکان آتیلا معاون این بانک نیز همچنان از مشکلات روابط دو جانبۀ آنکارا – واشنگتن است. علاوه بر این، مسألۀ تحویل جنگنده های F-35 به ترکیه نیز در روزها و هفته های آینده محل بحث خواهد بود.

علاوه بر همۀ این ها که گفته شد، یک چیز دیگر هست که دولت ایالات متحده باید در خصوص آن اقدام کند. حدود یک سال است که ایالات متحده در سطح سفیر در پایتخت ترکیه حضور ندارد و احتمالاً تصمیم درست این است که پس از انتخابات میان دوره ای کنگرۀ ایالات متحده یک سفیر برای حضور در آنکارا تعیین شود.

ترکیه و ایالات متحده باید از پروندۀ برانسون درس های متعددی بگیرند. یکی از این درس ها استفاده از کانال های دیپلماتیک امتحان شده و مناسب برای پرهیز از سوء تفاهم است. سیل پیام های اشتباه و تفسیرهای نادرست از روند تحولات بر پیوندهای دو کشور حاکم شد و دلیل اصلی این امر فقدان این مکانیسم های دیپلماتیک بود. اینک زمان مناسبی برای بازگرداندن این مکانیسم ها با هدف بهبود مناسبات آیندۀ ترکیه و آمریکا است.

منبع: حریت

ترجمه: خبرگزاری کردپرس - سرویس ترکیه

بیشتر بخوانید:

9 پیامد منفی مناقشۀ برانسون برای اردوغان / ایلهان تانر

مشکلات ترکیه با آزادی برانسون حل نمی شود / مارک بنتلی

کد خبر 88317

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha