به گزارش کردپرس، بخش سوم گفتوگوی خبرنگار ترک فاتح آلتایلی با عبدالله اوجالان، رهبر حزب کارگران کردستان (PKK)، که در سال ۱۹۹۷ در لبنان انجام شده و سالها بهدلیل محدودیتهای قانونی منتشر نشده بود، این هفته در فضای رسانهای ترکیه و کردستان بازتاب گستردهای یافت. گفتوگو حدود ۲۵ تا ۳۰ دقیقه به طول میانجامد و شامل پاسخهای اوجالان به پرسشهایی دربارهی ترورهای مشکوک، اختلافات درون ارتش ترکیه، روند صلح نیمهکاره در اوایل دههی ۹۰ و نقش قدرتهای خارجی در شکلدهی به سیاستهای امنیتی ترکیه است.
اوجالان در بخشی از این مصاحبه با اشاره به کشته شدن چند ژنرال ارتش ترکیه از جمله «بختیار آیدین»، «بیتلیس پاشا»، «ارسوِر» و «اسماعیل سلن» گفت این ترورها «تصادفی نبودند» و بخشی از «تصفیهحسابهای درونساختاری» محسوب میشدند. او تصریح کرد: «این افراد در میان نظامیان کسانی بودند که از راهحل سیاسی سخن میگفتند و با ادامهی جنگ مخالف بودند. حذف آنان، زمینهی اجرای طرح پاکسازی در سال ۱۹۹۳ را فراهم کرد.»
به گفتهی او، پس از مرگ این فرماندهان و در پی مرگ تورگوت اوزال، رئیسجمهور وقت ترکیه، «سیاست صلح» بهطور کامل کنار گذاشته شد و دولت جدید مسیر جنگ تمامعیار را در پیش گرفت. اوجالان افزود: «تصمیمات شورای امنیت ملی در سال ۱۹۹۳ سرآغاز طرح نابودی گسترده بود. از آن پس چرخۀ خون و خشونت شدت گرفت و هزاران انسان قربانی شدند.»
رهبر PKK همچنین ضمن اشاره به نقش نیروهای امنیتی غیررسمی و گروههای موسوم به «باند دولتی» گفت: «در جنوبشرق ترکیه ساختاری پدید آمد که نه فقط علیه ما، بلکه علیه مردم خودشان بود. به اسم مبارزه با PKK، شبکههایی از قاچاق، اخاذی و فساد شکل گرفتند و دولت به نوعی ساختار مافیایی بدل شد.»
اوجالان در ادامه از ارتباط برخی قدرتهای خارجی با سیاستهای داخلی ترکیه انتقاد کرد و هشدار داد: «اسرائیل ترکیه را از سر عشق دوست ندارد، بلکه برای منافع استراتژیک خود از این ائتلافها استفاده میکند. در لحظهای معین این دوستی را رها خواهد کرد. همانطور که آمریکا و دیگر قدرتها نیز جنگ را طولانیتر میخواهند تا ترکیه را در مسیر دلخواهشان نگه دارند.»
او با تأکید بر اینکه نمیتوان هزینهی ادامهی جنگ را تنها بر دوش PKK گذاشت، گفت: «من خواهان توقف فوری درگیریها هستم. طولانیشدن جنگ به سود هیچکس نیست. نه مردم ترکیه از آن بهره میبرند، نه مردم کرد. باید صدای صلح بلند شود.»
در ادامهی گفتوگو، اوجالان به اتهامهایی دربارهی نقش PKK در قتل برخی غیرنظامیان از جمله معلمان نیز پاسخ داد و گفت چنین اقداماتی «در دستور کار سازمان» نبوده و «برخلاف تصمیم رهبری» انجام شده است. او توضیح داد که برخی از عملیاتها خارج از کنترل او و در سطح میدانی صورت گرفتهاند.
اوجالان در بخشی دیگر با اشاره به قتل چهرههایی مانند بازرگان های کُرد «عثمان قانترک» و «صادق بولدان» گفت این ترورها «هیچ ارتباطی با PKK نداشتند» و صرفاً برای تسویهحساب مالی یا حذف افراد مستقل انجام شدند. او تأکید کرد که این کشتارها «بیشتر به نفع شبکههای مافیایی وابسته به نهادهای امنیتی» بود تا به زیان جنبش کردی.
در پایان گفتوگو، عبدالله اوجالان با انتقاد از نظامیگری در ساختار سیاسی ترکیه تأکید کرد که تداوم درگیری، جامعه را از توسعه و دموکراسی بازمیدارد و تنها راه، «گفتوگو و اصلاحات سیاسی واقعی» است. او افزود: «من اگر بخواهم میتوانم بهراحتی با دشمنان ترکیه همکاری کنم، اما چنین کاری نخواهم کرد. هدف من تضعیف کشور نیست، بلکه خواهان تحولیام که هم برای مردم کرد و هم برای مردم ترکیه عدالت و آزادی بیاورد.»
انتشار این گفتوگو پس از ۲۸ سال، بار دیگر بحث دربارهی دههی ۹۰، روابط پنهان دولت و گروههای مسلح، و مسیر صلح در مسئلهی کردها را به صدر مباحث سیاسی و رسانهای ترکیه بازگردانده است.
نظر شما