به گزارش کردپرس؛ بیش از یک دهه است که 17 مرداد به یاد شهید «محمود صارمی» و برای پاسداشت تلاش ها و زحمات خبرنگاران به نام روز خبرنگار نامگذاری شده است.

درانداختن طرحی نو در حوزه رسانه دهگلان

بنا بر سنت چند ساله بزرگداشت روز خبرنگار، مراسم تجلیل از خبرنگاران فعال شهرستان دهگلان با دعوت رسمی از سوی فرمانداری این شهرستان و در سالن جلسات برگزار شد. برگزاری این چنین جلسه ای از سوی فرمانداری شهرستان دهگلان را می توان انداختن طرحی نو در خصوص پاسداشت مقام خبر و رسانه در این شهرستان عنوان کرد که هر ساله از سوی اکثر قریب به اتفاق مدیران این شهرستان به استثنای معدود مدیرانی، نادیده گرفته می شود.

در این مراسم که با حضور اعضای شورای روابط عمومی شهرستان دهگلان برگزار شد، «کوهسار دادور» دسترسی به گردش آزاد اطلاعات را مصداق حقوق شهروندی دانست و افزود: البته دسترسی به گردش آزاد اطلاعات به این معنا نیست که انسان مجاز است به حریم خصوص افراد تجاوز کند.

به گفته فرماندار دهگلان خبرنگار و روابط عمومی مکمل یکدیگر هستند و رسانه، بازوی توانای روابط عمومی ها در انتقال اطلاعات به جامعه است.

وی معتقد به تعامل و همکاری بین خبرنگار و روابط عمومی ها بوده و امیدوار به شکل گیری گفتمان توسعه در جامعه است تا به کمک آن بتوان توسعه یافتگی را در جامعه درون زا کنند.

این چنین مراسمی شاید برای اولین بار بود که در تاریخ رسانه این شهرستان رقم خورد و جای بسی تحسین و تقدیر دارد اما ذکر چند نکته شاید خالی از لطف نباشد.

به اذعان همگی خبرنگاری جزو مشاغل سخت و زیانبار محسوب می شود هر چند دولت برای قبول این موضوع بسیار مقاومت کرد اما در نهایت مجبور به پذیرش این امر شد تا حرفه خبرنگاری را هم در ردیف مشاغل سخت و زیانبار قرار دهد.

همان گونه که در ابتدا نیز اشاره شد مراسم تجلیل از خبرنگار شهرستان دهگلان برای اولین بار بود که این چنین به صورت رسمی برگزار شد اما ای کاش چند تن از مدیران شاخص شهرستان نیز در این مراسم حضور می داشتند تا گوش شنوایی برای شنیدن دغدغه های تعداد معدود خبرنگار دهگلان باشند.

سخنی با مدیران شهرستانی

واقعیت امر این است که به دست آوردن خبر واقعی از سوی خبرنگار هر روز سخت تر از روز قبل می شود و بسیاری از مدیران ترجیح می دهند تا در سایه و سکوت به کار مدیریت خود بپردازند و تنها زمانی از خبرنگار یاد می کنند که بخواهند عملکرد مثبتی از اداره متبوع خود را منعکس کنند.

هرچند این متن در باب روز خبرنگار نگاشته می شود اما از آنجا که آیین تجلیل از خبرنگاران شهرستان دهگلان با حضور اعضای شورای روابط عمومی برگزار شد لذا باید به تفاوت ها و ظرفیت های این دو حوزه که کاملا از هم متفاوتند پرداخته شود.

باید بدانیم که مابین روابط عمومی و خبرنگاری تفاوت بسیار است و متاسفانه بسیاری از مدیران این تفاوت را ندانسته و با دید روابط عمومی به خبرنگار می نگرند هرچند باید بسی بیشتر تاسف خورد که بسیاری از این مدیران نیز تصور صحیحی از روابط عمومی ها را هم ندارند.

عدم اطلاع بسیاری از مدیران از قانون مطبوعات و تلاش برای جلوگیری از نشر واقعیات چه بسا با توسل به تهدید به شکایت و غیره شاید یکی از بزرگترین معضل هایی باشد که نه تنها خبرنگاران دهگلان بلکه تمامی خبرنگاران کمابیش با آن سر و کار دارند.

اعطای لقب خبرنگار به افرادی که تنها از روی تفنن چند مطلبی نگاشته اند و هیچ گاه انعکاس اخبار و واقعیات برایشان دغدغه نبوده است از دیگر آسیب هایی است که گریبانگیر این حوزه شده است.

تلاش برخی مدیران برای گرفتن استقلال کاری از خبرنگار چه با تهدید و چه با اعطای کارت هدیه از موضوعات تاسف انگیزی است که در میان برخی از مدیران دیده می شود. خبرنگار، چشم بینا و زبان رسای کسانی است که نمی توانند صدای فریاد خود را به گوش مسئولین برسانند و اگر این استقلال به هر نحو از خبرنگار گرفته شد، این چشم، نابینا و آن زبان، کوتاه خواهد شد و در سایه این کوتاهی و ناتوانی، این درخت بی عدالتی خواهد بود که رشد خواهد کرد و سایه تاریک خود را بر جامعه خواهد انداخت.

سخنی با مدیر کل ارشاد استان

چند ماه پس از انتصاب «جلال قلعه شاخانی» به عنوان مدیر کل اداره فرهنگ و ارشاد استان کردستان بود که وی سفری درون استانی را به شهرستان ها و دیدار با اهالی رسانه و فرهنگ آغاز کرد.

در نخستین و تنها دیداری که وی با اهالی رسانه در شهرستان دهگلان داشت از کم توجهی مرکز استان نسبت به خبرنگاران شهرستانی سخن رانده شد و خبرنگاران خواستار رفع تبعیض در این مورد شدند که با واکنش مثبت «قلعه شاخانی» مواجه شد.

سال ها گذشت و همچنان شاهدیم که وی نیز همچون سایر مدیران سابق، روند تبعیض بین خبرنگاران شهرستانی و مرکز استان را حفظ کرده و حتی از ارسال پیام تبریک به مناسبت روز خبرنگار به خبرنگاران شهرستانی ابا می ورزد.

با تمام این تفاسیر، خبرنگاران با تمام سختی ها، تهدیدات، کمبودها و کم لطفی ها همچنان به راه خود که همان بیان واقعیات و روشنگری و تلاش در برقراری عدالت و جلوگیری از ظلم و فساد در جامعه است ادامه می دهند.

17 مرداد به پایان رسید، تنها وقایع نگار این روز باز هم خودِ خبرنگاران بودند و دغدغه هایی که به لطف عدم حضور مدیران باز هم ناگفته ماند. شاید سالی دیگر و روز خبرنگار دیگری.

*گزارش: ظریفه احمدی