به گزارش کرد پرس، این تشکل به قدری برای مدیران اقتصادی ـ سیاسی فعلی کشور مهم بود که از مدت ها قبل با صدور کارت های بازرگانی بدون ضابطه وفله ای عزم تسخیر آن را در دستور کار اتاق های فرمان جریان خاص قرار داده بودند. ناظران بیرونی اتاق که هنوز این تشکل را غیرسیاسی و صنفی می دانستند از هجوم گسترده برخی ها به این اتاق تعجب می کردند اما کسانی که حسگرهای اقتصادی شان فعال بود متوجه بودند که چه دست آوردهای اقتصادی در این جایگاه های رانت خیز وجود دارد. از طرف دیگر جناحی در درون دولت جهت بهره برداری از این ظرفیت صنفی در راستای اقدامات سیاسی دیگرخود، با تمام ظرفیت ورود کرده تا هم «پی» سیاست را به تن این آخرین پایگاه صنفی و مردمی بمالند و هم از این ره آورد طرفی برای جناح خود و بعضا بنگاه های اقتصادی وابسته به خود ببندند.

با پیگیری بعضی دستگاه های اجرایی و برخی فعالان صنفی ، بعضی از کارت های صادر شده فله ای توسط مراجع مربوطه در تهران باطل گردید تا نمایندگان صنوف اقتصادی در فضایی آرام سرنوشت خود را رقم بزنند ولی علیرغم این تلاش های فراوان و اقدامات نسبی باز هم برخی جناح های سیاسی خاص از برخی خلاء ها استفاده کرده و بی سای محابا اقدام به تخلف گسترده در وقت اضافه نمودند و توانستند به بعضی اهداف خود در این تشکل صنفی برسند. مردم می پرسند، این تشکل صنفی که به جز یک اتاق مشورتی و مساعدتی در توسعه تولیدات صنوف و اقشار صنعتی و معدنی و تجاری نمی باشد چه جذابیتی دارد که مدیران ارشد دولتی در همه استان ها با تمام ظرفیت خود پای کار آمدند و بعضا تا پاسی از شب را در اتاق های فکر این تشکل صنفی گذراندند تا به اهداف خود برسند؟ مردم می پرسند این اتاق صنفی چه جذابیتی دارد که استاندار اسبق یکی از استان های غربی کشور(همدان) با همه سوابق اجرایی که دارد و با اینکه بومی استان هم نمی باشد مدت ها در این شهر خیمه بزند تا با استفاده از برخی ارتباطات حزبی و جناحی بتواند در این اتاق صنفی جایگاهی به دست بیاورد؟ مردم می پرسند این تشکل صنفی چه استفاده ای دارد که عمده استانداران و برخی مدیران ارشد استان های کم برخوردار و توسعه نیافته ، همگی وقت بسیار زیادی برای پیروزی افراد خاص مورد وثوق خود صرف می کنند؟ فعالین اقتصادی و برخی لایه های اجتماعی جواب همه این ها ر امی دانند و واقف هستند که رانت های جهشی چه تغییری در وضعیت اقتصادی آنها صورت می دهد.

البته از زمانی که کلید اقتصاد را از جنس سیاست ساختند ، فصلی جدید در زندگی نوکیسه گان نامتعادل به وجود آمد که در هرفضایی قابل رشد و نمو می باشند. پیدایش کارتل های بزرگ اقتصادی از همین جایگاه های پایین شروع شد ومعلوم شد چگونه یک کارمند معمولی در یک پروسه زمانی چند ساله به ثروت خیالی دست می یابد. بازی زمانی جذاب تر می شود که سیاسیون جناح ها از خواب بی پولی بیدار شده و طعم شیرین ثروت را چشیده و با استفاده از ادبیات تهاجمی خودشان به اردوگاه اقتصاد حمله کرده و بزعم خود در این واپسین روزهای کارمندی ، اندوخته ای برای دوران سیاست ورزی خارج از مسئولیت داشته باشند، تا اینکه با شرایطی مساعد تر ادامه مسیر داده و اگر هم ازثروتش سوال شود در پشت جناح سیاسی خود سنگرگرفته و ازمقام اپوزسیونی به مصاف جامعه باز گردد.