به گزارش خبرگزاری کردپرس، از ناراحتی قدیمی کمرش خبر داشتم، بارها از او پرسیده بودم و پرسیده بودند که چرا عمل نمی کنی و او بارها میگفت: فعلاً هزینه های باشگاه و کلاسهای دختر و پسرم ضروری تر است. ان شالله خودشان دکتر می شوند و عملم می کنند.
فکر کردم دقایقی کمکش کنم، اما هم خسته بودم و هم... مگر همین یکبار است که با کمک من بارش سبک شود؟!
رسم نذری دادن و نذری گرفتن، پیشینه دور و درازی در فرهنگ ما دارد و از زیباترین جلوه های همیاری و همکاری در میان مردم است و امروزه، افزون بر نذریهای معمول، در ماههای محرم و صفر و در سایر مناسبتهای مذهبی، در محلات و مساجد و تکیه ها، هیأتهای بزرگ و کوچک دایر میشود که انواع خوراکی و نوشیدنی، به تناسب مناسبت، در میان رهگذران توزیع می کنند و به راستی جلوه های بسیار زیبایی از عطوفت و احساس و همراهی نسلها در این رسم عاشقانه خلق می شود اما با تأسف، در سالهای گذشته به علت رعایت نشدن برخی ضرورتهای ابتدایی و بسیار ساده همچون تدارک دیدن سطل زباله، یا تجمع نکردن افراد در وسط خیابانها، مشکلات عدیده ای برای برخی از شهروندان ایجاد کرده است.
کافی است لحظاتی بیندیشیم که کارگران شهرداری هم دوست دارند همگام سایرین در مراسم مذهبی حاضر باشند و برای فعالیتهای روزمره خود، زمان کافی برای استراحت داشته باشند و این روا نیست که همگان در کنار خانواده های خود در حال استراحت باشند و عمو حیدرهای جامعه تا نیمه شب، مشغول گردآوری آنچه باشند که ما در خیابانها و کوچه ها می ریزیم .
گذشته از این، لحظاتی بیندیشیم که عضوی از خانواده، ناخوش باشد و باید به سرعت به مرکز درمانی رسانده شود، اما دقایق طولانی در میان صف ماشینهایی که در نوبت نذری گرفتن هستند، گرفتار آیید، پیداست که دست کم برای شما حالی غم انگیز ایجاد می شود.
بیاییم، نذر کنیم که در نذریهایمان زباله نریزیم، هیأتهایمان را در مکانهایی بنا کنیم که مانع تردد مردم و ایجاد اختلال در رفت و آمد خودروها نشود، از ظروفی استفاده کنیم که از نظر سلامت و بهداشت، به محیط زیست و همینطور سلامتی مردم آسیب نرساند، ضمن رعایت ساعات مجاز فعالیت و میزان صدای بلندگوها، از مداحی ها و نوحه هایی استفاده نکنیم که عامل تفرقه میان مردم یا توهین به بخشی از جامعه باشد و به انواع دیگری نذریها هم بیندیشیم و تلاش کنیم که نذریهایمان به گونه ای هدفمند و کاربردی، گرهی از مشکلات همنوعی را باز کند.
عبارت آخر این که، بیایید از نذری دادن و نذری خوردن ما، کمر عموحیدر محله خم نشود.
*تهیه کننده و کارگردان
نظر شما