به گزارش خبرگزاری کردپرس، کتاب «بعد از ابر» اولین رمان «بابک زمانی» است که پیش‌تر او را به عنوان شاعر و مترجم می‌شناختیم. این رمان در روز اول نمایشگاه کتاب تهران در دوازدهم اردیبهشت ماه ۱۳۹۷ از سوی نشر ایجاز رونمایی شد و تا پایان نمایشگاه، یعنی ظرف مدت ده روز به چاپ پنجم رسید و بعد از اتمام نمایشگاه نیز چاپ‌های متعدد و بعدی آن به سرعت در حال انتشار است.

خیلی از کارشناسان چنین استقبالی را برای این رمان پیش‌بینی کرده بودند؛ چرا که پیش از انتشار آن در اردیبهشت ۹۷، نزدیک به چهار سال بخش‌های تاثیرگذاری از این رمان در فضاهای مختلف دست به دست می‌شد و مخاطبان بسیار زیادی پیدا کرده بود.

«بعد از ابر» در سبک رئالیسم اجتماعی و در ۲۵۶ صفحه نوشته شده است. رمانی بر اساس واقعیت که زندگی سخت و مشقت بار تعدادی از مردم استان ایلام را در نقطه‌ای دور افتاده نشان می‌دهد. جریان سیال ذهن، تعدد شخصیت‌های داستان، داشتن دیالوگ‌های ملموس و شوکه‌کننده، متن‌های تاثیرگذار، نثر روان، زبان منحصر به فرد نویسنده در روایت و غیرقابل پیش‌بینی بودنِ این رمان، باعث برانگیختن تحسین مخاطبان و منقدان شده است و این موضوع، نوید احیای دوباره رئالیسم اجتماعی در نسل جدید نویسندگان ایرانی را می‌دهد.

برای این‌که بیشتر در جریان رمان بعد از ابر قرار بگیرم، گفت‌وگوی کوتاهی با نویسنده‌ی جوانش ترتیب دادم. بابک زمانی در مورد فضای واقع‌گرایانه‌ی رمانش گفت: رئالیسم اجتماعی همیشه برایم نه به عنوان یک علاقه، بلکه به عنوان یک خاستگاه و یک تکلیف بوده است. هیچ جامعه ای نمی تواند عاری از رئالیسم اجتماعی در ادبیاتش باشد و ادبیاتی که رئالیسم اجتماعی اش در حاشیه باشد، قاعدتا ادبیات مولدی نخواهد بود و محکوم به شکست است. شاید بتوان گفت در بسیاری از جوامع، بزرگ ترین نویسندگانی که به جهان معرفی کرده اند، نویسندگان رئالیسم اجتماعی بوده اند.

او این رمان را از تبعات ناشی از سدسازی‌های غیراصولی در شهرستان سیروان استان ایلام الهام گرفته است و برای جلوگیری از برخی پیامدها مبادرت به تغییر نام بعضی از شخصیت‌ها کرده است. ولی جوهره‌ی کار او مبتنی بر واقع‌گرایی است. بابک گفت: از آنجا که برای من ادبیات به مثابه یک ابزار برای رسیدنِ جامعه به اهداف بلندش همچون آزادی و عدالت بوده است، بنابراین به زعم من هیچ ژانری در ادبیات به اندازه‌ی رئالیسم اجتماعی مناسب این امر و مناسب مبارزه نیست.

این مترجم چیره‌دست ایلامی به موضوع اصلی رمانش که بحران آب در ایران و خشکسالی است پرداخت و گفت: خشکسالی و بحران آب در کشور ما مسأله‌ای بسیار جدی و خطرساز است. در رمان بعد از ابر، محوریت اصلی بر همین بحث است. سدسازی های غیر اصولی و بدون مطالعات زیست بومی و زیست محیطی که در ایران برای حل مشکل خشکسالی انجام می شود، نه تنها مشکل را حل نکرده است بلکه بحران خشکسالی را صد چندان کرده و جدای از آن باعث ایجاد بحران های به مراتب جدی تر و خطرناک تر برای جامعه شده است که از جمله ی آنها تخریب زیست بوم ها، ایجاد خشکسالی در حوزه های فرو دست، نابودی تالاب های حیاتی و ایجاد شدید مهاجرت از روستا به شهرها است؛ به گونه ای که راه را برای مهاجرت معکوس به طور کل بسته است.

او افزود: من در بعد از ابر، به سهم خودم این هشدار را اکیدا مورد توجه قرار داده ام و امیدوارم در این زمینه به بزرگان رئالیسم اجتماعیِ ادبیاتمان درس پس داده باشم.

از او درباره‌ی اثر بعدی‌اش در حوزه داستان و رمان پرسیدم. بابک گفت: بحران خشکسالی به حدی جدی ست که موضوع و محوریت رمان دومم به نام «آسمان‌آباد» نیز همین امر است و در آن لایه ها و تبعات بیشتری از این بحران را تشریح خواهم کرد.

به گزارش کردپرس، چاپ ششم رمان «بعد از ابر» اثر بابک زمانی در 256 صفحه، شمارگان 1000 نسخه و به‌ بهای 25 هزارتومان از سوی نشر ایجاز راهی بازار نشر شده‌ است.

در پشت جلد این کتاب آمده است:

گفتم: بالاخره که فراموشش می‌کنی. روزگار همین‌طور نمی‌ماند.

نفس عمیقی کشید و گفت:

یاد بعضی‌ از آدم‌ها هیچ‌وقت تمامی ندارد؛ با این که نیستند، با این که رفته‌اند، ولی هیچ‌وقت خاطره‌هاشان تمام نمی‌شود.

گفتم:‌ ولی همین که نیستند، کم‌کم همه چیز تمام می‌شود.

لبخندی زد و گفت: بودن بعضی از آدم‌ها، تازه از نبودنشان شروع می‌شود...