به گزارش کردپرس، نویسنده مقاله می افزاید: تظاهرات جاری در استان های بصره و واسط عراق و امتداد آن به استان ذی قار، یادآور انقلاب های موسوم به « بهار عربی» در اواخر سال 2010 در تونس است که به طور مسالمت آمیز آغاز شد، اما درپی اقدام یک شهروند تونسی به خود سوزی در اعتراض به فساد و رکود اقتصادی و نابسامانی اوضاع معیشتی، به اوج خود رسید و به سرنگونی زین العابدین بن علی، رئیس جمهوری پیشین تونس انجامید.

حاصل انقلاب های بعدی در مصر و لیبی نیز سرنگونی محمد حسنی مبارک و معمر القذافی بود و انقلاب یمن، کناره گیری علی عبدالله صالح، رئیس جمهوری پیشین این کشور را به دنبال داشت.

تظاهرات مسالمت آمیز در استان بصره با درخواست هایی برای ایجاد فرصت های شغلی برای تعدادی از شهروندان بی کار عراقی آغاز شد و در استان ذی قار نیز تظاهرات کنندگان بهبود برق رسانی و خدمات رسانی در این استان و پایان دادن به فساد و نابسامانی اوضاع معیشتی در سرتاسر عراق را خواستار شدند.

اکنون نگرانی هایی از احتمال رخنه برخی از مغرضین و خرابکاران در میان تظاهرات کنندگان و دست زدن به خرابکاری به دور از انجام تظاهرات واقعی و سوء استفاده برخی از احزاب و جریان های سیاسی از این رویدادها وجود دارد.

دولت فدرال به همه احزاب سیاسی مشارکت کننده در پروسه سیاسی عراق هشدار داده است که تظاهرات کنونی به دلیل آتشی که خود این احزاب و جریان ها شعله ور کرده اند که مهار آن نیز امکان پذیر نیست و در حال گسترش به سرتاسر عراق است.