به گزارش کرد پرس، تعلیم و تربیت یکی از ارکان توسعه هر کشوری است که می تواند تاثیر بسزائی در رشد و تعالی کودکان و نوجوانان ایفا کند و نقش آموزش و پرورش، نقش بی بدیلی در پرورش کودکان و شکل دهی به ساختارهای شخصیتی و هویتی آنان به خصوص در دوران کودکی و پیش از دبستان دارد که با توجه به اهمیت این موضوع و تاکیدات مقام معظم رهبری در ۲۵ آذر ۱۳۹۹، شورای عالی انقلاب فرهنگی به منظور ساماندهی امور مرتبط با تعلیم و تربیت دوره کودکی، تصویب کرد که تمامی امور مربوط به مهدهای کودک و سایر مراکز نگهداری کودکان اعم از صدور مجوز، برنامه ریزی، هدایت و نظارت، تقویت استانداردها و ارزیابی به وزارت آموزش و پرورش محول شود.

همین مصوبه منجر به تاسیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک شد که بر اساس قوانین مربوطه وزارت آموزش و پرورش متولی تمامی امور آموزشی و پرورشی کودکان را به عهده دارد و نظارت بر آموزش و پرورش صحیح از وظایف اصلی و نهادی این سازمان گسترده است.

بر همین روال حتی اگر در گذشته نیز سازمان هایی مثل بهزیستی یا دانشگاه ها اقدام به صدور مجوز مهد کودک و پیش دبستانی می کردند، بر اساس قانون از سال 1400 این تکلیف و نظارت بر حسن اجرای آن به عهده آموزش و پرورش نهاده شده که این نقش در استان ها و شهرستان ها به عهده اداره کل آموزش و پرورش و شهرستان ها و مناطق تابعه آن است تا به دقت و توجه لازم نسبت به مجوزدهی، نظارت و گزینش افراد ذیصلاح و شایسته در راستای تعلیم و تربیت کودکان همت گمارند.

فرآیند تاسیس و درخواست صدور مجوز مهد کودک یا پیش دبستانی دارای مراحل دقیق، مشخص و معینی است که افراد باید دارای شرایط عمومی و اختصاصی بوده و از طریق مراجع ذیصلاح تائید صلاحیت شده تا بتوانند اقدام به تاسیس مراکز آموزشی و مهد کودک و پیش دبستانی کنند.

اما این نظارت و ارزیابی و کنترل در مرکز استان کردستان گویا حال و هوای دیگری دارد و در آستانه آغاز سال تحصیلی که والدین برای ثبت نام فرزندشان در مراکز دارای صلاحیت و خوب در تکاپو هستند، متاسفانه باید گفت در شهر سنندج برخی مراکز و نمایندگی برخی موسسات اقدام به ثبت نام و پذیرش کودکان و برگزاری دوره های پیش دبستانی و نیز پذیرش کودکان به عنوان مهد کرده و می کنند که هیچگونه مجوز رسمی از سوی آموزش و پرورش به آنها داده نشده است.

سوال اینجاست آیا در کردستان نظارت و ارزیابی بر موسسات آموزشی و مهد کودک ها و دوره رسمی پیش دبستانی به فراموشی سپرده شده و یا سازمان و نهاد دیگری متولی آن است؟ چگونه این افراد می توانند بدون مجوز فعالیت و با برنامه های آنچنانی (کلاس های رقص و جشن های اروپایی و ...) مغایر با سیستم تعلیم و تربیت ایران اسلامی، اقدام به برگزاری دوره های آموزشی کرده و آموزش و پرورش طی 2 سال گذشته هیچ نظارتی بر آنها نداشته باشد؟

آیا شایسته است که والدین بدون آگاهی، سرمایه های زندگی خود را به دست مراکز و موسساتی بسپارند که فاقد صلاحیت لازم و بدون مجوز فعالیت هستند؟ آیا رانت آموزشی هم در شبکه تعلیم و تربیت کردستان در حال شکل گیری است که دستگاه عریض و طویل آموزش و پرورش هیچگونه نظارت و مقابله ای با چنین قانون شکنی های آشکار نمی کند؟

چگونه است که فردی برای گرفتن مجوز یک مهد کودک یا پیش دبستانی ماه ها باید دوندگی کرده و مدارک و مستندات ارائه کند اما اشخاص دیگری (نورچشمی ها) بی هیچ تائیدیه ای، اقدام به راه اندازی چنین مراکزی می کنند؟

سوال اصلی و اساسی از آموزش و پرورش کردستان این است که آیا مدیران و مربیان این مراکز دارای صلاحیت علمی و اخلاقی برای پرورش کودکان شهر سنندج هستند؟ آیا فضای آموزشی بکارگرفته شده توسط این مراکز دارای حداقل استانداردهای لازم و تائیدیه های نوسازی است؟ اگر اندک اتفاق کوچکی در زمینه زلزله یا آتش سوزی بیفتد، چه کسی جوابگوی جگرگوشه های مردم خواهد بود؟

تبلیغات گسترده این مراکز در جلوی دیدگان نهادهای نظارتی و بازرسی، علامت سوال بزرگی است که نیازمند پاسخگویی مسئولان آموزش و پرورش کردستان دارد که چرا علیرغم مشاهده و اطلاع از وجود چنین مراکزی هیچ اقدامی برای نظارت بر آنان انجام نمی دهند؟