به گزارش کُردپرس، ترکیه با توجه به شرایط بین‌المللی و موقعیت استراتژیک خود در سطوح مختلف برای جاه‌طلبی‌ در شرق مدیترانه، سوریه و حتی قفقاز استفاده می‌کند و این در حالی است که بدلیل نزدیکی روسیه و ترکیه در برخی مسائل بین‌المللی این‌ بیم وجود دارد تا این مسئله تاثیرات منفی بر وضعیت منطقه بگذارد. این موضوع با نقشی که ترکیه در عرصه نظامی سوریه ایفا کند و میانجیگری آنکارا در قضیه اوکراین و روسیه و بویژه مسئله گندم اوکراین و مکانیسم صادرات آن، بیشتر مشاهده می‌شود.

با توجه به اقدامات ترکیه و نقش این کشور در عراق، لیبی، سوریه، قفقاز جنوبی و اکنون اوکراین که بخش زیادی از آن به نفع ائتلاف غربی است، این معنی حاصل می‌شود که ترکیه کارت هایی در دست دارد که به او اجازه می دهد تا با همه طرف‌ها و بویژه روسیه به چانه زنی بپردازد تا منافع بلند مدت آنکارا را تامین کند. به نظر می رسد به سبب موقعیت نظامی ترکیه به عنوان دومین کشور قدرتمند ناتو و همچنین گستره جغرافیایی و هژمونیک آنکارا از قفقاز جنوبی تا منطقه کریمه در شرق، شرایط برای تحمیل کارت های ترکیه بر قدرت‌های دیگر فراهم باشد و این جریان روسیه را وا می دارد که از آنکارا غافل نشود.

در دیدار روز چهارشنبه گذشته، سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه و چاووش اوغلو همتای ترکیه ای وی در آنکارا، دو طرف بر سر مسئله بحران گندم گفت‌وگو کردند که سازمان ملل نسبت به قحطی جهانی این محصول هشدار داده بود. در این میان این نقش آنکارا و کرملین است که در این قضیه بسیار محوری و حیاتی است و به نظر می‌رسد دو طرف جهان را در قضیه گندم به گروگان گرفته‌اند و ترکیه سعی می‌کند از طریق این قضیه به اهداف خود در سوریه دست پیدا نماید.

با این حال، طرف ترکیه با استفاده از این کارت‌ها بدنبال کسب مجوزی برای حمله به مناطق تل رفعت و منبج در شمال شرق حلب است و سعی می‌کند از موقعیت خود سوء استفاده نماید.

هنوز مشخص نیست که آیا روسیه آماده است تا به آنکارا چراغ سبز نشان دهد یا خیر، زیرا این مسئله هم‌ به قضیه ادلب و پاپس کشیدن روسیه از ادلب بستگی دارد و هم‌ با مخالفت آنکارا برای ورود سوئد و فنلاند به ناتو که به نفع روسیه خواهد بود.

اما آمریکا بعنوان یکی از مهم ترین بازیگران مسئله سوریه، نسبت به هر گونه تشدید تنش در منطقه هشدار می دهد و آن‌ را اقدامی در جهت بازگشت داعش می‌داند و این در حالی است که این احتمال وجود دارد که روسیه با تهاجم ترکیه در صورت تضعیف حضور نظامی طولانی مدت آمریکا در سوریه و به تحت کنترل درآمدن مناطق شمالی و سوریه، مخالفتی نشان ندهد. برای روسیه، حضور مشروط ترکیه آسان‌تر از تشدید و کنترل خودگردانی با نفوذ توسط کُردها است.

محتمل ترین دلیل طرف روسی برای پذیرش طرح ترکیه، تقویت نفوذ دمشق از یک سو و تحت سلطه خود درآوردن اداره خودمختار در شمال و شرق سوریه است تا مسکو تبدیل به بازیگر اصلی به جای واشنگتن شود.

این مسائل همان چیزی است که ناظران با توجه به شرایط بین المللی آن را به نفع ترکیه می دانند، زیرا حمله نظامی مسکو به اوکراین نفوذ روسیه در سوریه را نسبتا تضعیف کرده است و این زمانی مشهود بود که پادشاه اردن اعلام کرد، خروج روسها ممکن است فرصتی برای گسترش نفوذ ایران باشد.

مخالفت ترکیه در مورد الحاق سوئد و فنلاند به ائتلاف آتلانتیک شمالی بسود روسیه‌ای است که از گسترش ناتو در اروپای شرقی هراس دارد. اما بعید است که روسیه بتواند موضع ترکیه را در این زمینه حفظ کند، زیرا ترکیه می داند که امتناع قاطع این کشور از پیوستن دو کشور اسکاندیناوی در ناتو عملا بر قراردادها و راهبرد بلندمدت این کشور با اروپا و آمریکا تاثیر می‌گذارد.

بنابراین، آنچه ترکیه از این پرونده می‌خواهد، تنها دستیابی به یک حالت تعادل در روابط خود با ناتو و روس‌ها است، مانند روابط مربوط به قراردادهای اس-۴۰۰ روسی و تسلیحات اف-۳۵ آمریکایی.