به گزارش کردپرس - ماموستا قادری امام جمعه پاوه در بخشی از خطبه نماز جمعه این هفته خود اظهار کرد:
۴۳ سال است سعی کرده‌ام جمهوری اسلامی را تضعیف نکنم؛ و علی رغم اینکه مورد اهانت و گله قرار گرفته‌ام، تلاش کردیم همیشه با جمهوری اسلامی نماز اعیاد را برگزار نمایم. سال‌های گذشته اگر کسانی روز قبل از عید نماز عید خوانده‌اند افراد زیادی هم بوده‌اند روز بعد نماز عید را با ما بخوانند؛ اما امسال نماز عید را نخواندم به چند دلیل؛
در چند ماه گذشته در مرز نوسود که جزو حوزۀ پاوه است، سه نفر کولبر و اخیراً نیز یک نفر دیگر اهل دوریسان کشته شدند. این چهار نفر در منطقه‌ای که تحت فرمان مسئولین این شهر است، کشته شدند. یک نفر اهل حشمر ثلاث باباجانی، دیگری اهل کلاش جوانرود و بعدی اهل روستای دشه حومۀ پاوه و آخرین نفر هم اهل دوریسان بود.
مسئولان ما از خانوادۀ سه نفر قبلی هرگز دلجویی نکردند ولی جمعی از پاوه به دوریسان رفتند و مانور دادند و اعلام برائت نمودند و اتهام را از خود دور کردند.
ذات حضور آنان در دوریسان و حضور در جمع خانواده‌ای که فرزند آنان به رحمت یزدان رفته، در نزد بنده کاری پسند بوده است. چرا که اگر حضور آنان صرفاً به جهت دلجویی و قرائت فاتحه بود، مشکلی نداشت اما ضبط و ثبت و پخش و بگیروببند و در ادامه تهدید که از این به بعد اجازۀ ورود کولبر غیر پاوه‌ای مثلاً جوانرودی و ثلاثی و روانسری را نمی‌دهیم، این امر کاری پسند نبود.
بنده خطاب به این برادران عرض میکنم یک‌بار در تاریخ اورامانات قضیۀ بومی و غیربومی و جاف و هورامی و پاوه‌ای و جوانرودی را یک نفر به نام سالار مطرح کرد. صلاح این ملت نیست مسئولان ما بعد از ۴۰ سال از انقلاب، دوباره قضیۀ جاف و گوران و پاوه‌ای و ثلاثی و جوانرودی و روانسری را مطرح کنند. آنها همه هم‌زبان و هم‌مذهب و هم‌فکر ما هستند و در این انقلاب زحمت کشیده‌اند و خون داده‌اند و ما با آنها یکی هستیم. اگر هدف این است به مرز نروند مرز را ببندید و نگذارید از نعمت مرز استفاده کنند ولی در بین ما اختلاف ایجاد نکنید.
تکلیف نماز اعیاد را مشخص کنید
۴۳ سال است ما در اعیاد رمضان و قربان ناراحت می شویم؛ در لحظه‌ای که فرماندار شهرستان به‌عنوان نمایندۀ دولت و ادارات امنیتی و نظامی و سیاسی و قضایی در پشت میز خود مشغول خدمت هستند و دارند کار می‌کنند و حاکمیت تعطیلی عید را اعلام نکرده است، جمعی به مساجد می‌روند و شروع به الله‌اکبر و لله الحمد گفتن می‌کنند. در لحظه‌ای که کارمندان و چند هزار دانش‌آموز و معلم سر کار هستند مشکلی بی‌سابقه در شهر درست می‌شود و کسی نمی‌پرسد چه خبر است؟
اگر یک نفر موتورسوار در شهر کمی با سرعت براند و یا صدای موتورش را زیاد کند او را به جرم خلاف و یا اغتشاش دستگیر می‌کنند اما کسی نیست بگوید این سروصداها چیست؟ اگر می‌گویید عید اهل سنت است مبارکتان باشد ولی نباید نظم و برنامه داشته باشد؟ نباید مردم کورد روزی وحدت داشته باشد؟ بلوچی‌ها را دیدید چگونه امسال نماز خواندند؟ در منطقۀ ما هم هر روحانی چند نفر را دور خود جمع می‌کند و در یک مسجد شروع به الله‌اکبر گفتن می‌کنند و روز بعد هم نصف کسانی که دیروز نماز خوانده‌اند نزد امام‌جمعه می‌آیند و دوباره نماز می‌خوانند.
در مذهب امام شافعی اقامۀ عید و نماز جمعه وظیفۀ حاکمیت است. وقتی‌که اوقاف اقلیم کردستان اعلام رمضان می‌کند برای همه رمضان است و وقتی اعلام عید می‌کند برای همه عید است و هکذا قطر و امارات و پاکستان و افغانستان و.و.و.و.
اما بعد از گذشت ۴۳ سال از عمر انقلاب هنوز وضعیت دو رکعت نماز سنت عید برای اهل سنت روشن نشده است. آقایان محترم شهرستان این بی‌نظمی تاکی؟ این حکومت‌داری نیست.
ما برای جناب آقای دکتر رئیسی رئیس‌جمهور محترم زحمت زیاد کشیدیم و با تو جه به این زحمات توقع مشورت داشتیم.
ما پست و مقام نمی‌خواهیم ولی مردم از ما توقع دارند؛ متأسفانه دارند کارها را به افرادی واگذار می‌کنند که توان ادارۀ منزل خود را هم ندارند. الآن یک هفته است مردم درگیر گرانی ماکارونی شده‌اند که تا چند روز پیش ۸ هزار تومان قیمت داشت اما الآن ۳۵ هزار تومان است. روغن نباتی را در ماه رمضان و در دهم اردیبهشت برای فقرا ۹۵ هزار تومان خریداری کرده‌ایم ولی الآن بعضی می‌گویند قیمتش ۱۵۵ هزار تومان است. شما کسانی را سرکار بیاورید که بتوانند حداقل قسمتی از مشکلات مردم را حل کنند. اگر آن بازاری انصاف ندارد، حداقل از ادارات و ارگان‌ها کسی باشد تذکر دهد.
چرا در میان این‌همه ائمۀ جمعه از پیرانشهر و سردشت و بانه و مریوان تا قصرشیرین فقط به امام‌جمعۀ پاوه حمله می‌کنند؟ نمایندۀ سیا در اربیل عراق، احزاب سیاسی ضد جمهوری اسلامی و افراد مریض‌الحال در منطقۀ خودمان بنده را مقصر می‌دانند و مرتب علیه اینجانب مطالب دروغ و افترا پخش می‌کنند. آخر مگر امام‌جمعۀ پاوه، فرماندۀ هنگ مرزی و یا نیروی انتظامی و یا عضو شورای تأمین است که این‌گونه بر او می‌تازید؟
بنده در ۲۷/۱۲/۵۶ یعنی ۴۵ سال پیش در این مسجد همراه با ۵ نفر روحانی که دو نفر از آنان به رحمت یزدان رفته‌اند و از میان سه نفر که در قید حیات‌اند دو نفر کنار رفته‌اند و تنها بنده برای بگوومگوی مردم مانده‌ام، جشن میلاد بود. بنده یک سال بود که لباس روحانیت را به تن کرده بودم در آن سال ما موضع خود را اعلام نمودیم و ۴۵ سال است ثابت‌القدم در خدمت مردم هستم و در ۴ آبان سال ۵۷ هم در مسجد جامع پاوه ۵ نفر سخنرانی کردیم که ساواک و شهربانی به داخل مسجد ریختند و ما را به وهابی بودن متهم کردند فلذا ۴۴ سال است بنده روی پای خود ایستاده‌ام و طبیعی است بدون مشکل نخواهم بود.
در قرآن کریم آمده است؛ حضرت لقمان به فرزندش می‌فرماید: «وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا أَصَابَکَ»
روحانیونی که موضع‌گیری نمی‌کنند و خطبه نمی‌خوانند کسی کاری به کارشان ندارد ولی بنده از سال ۵۲ خطبه می‌خوانم و مردم را به امربه‌معروف و نهی از منکر دعوت میکنم نتیجه‌اش این است که گلوله هم به سمت من شلیک می‌شود و علیه من مطالب می‌گویند. بنده همواره صبر را پیشه خود کرده‌ام.
عرض کردم کسانی که به بنده توهین می‌کنند نمایندۀ سازمان سیا در اربیل، شبکۀ کلمه، شبکۀ ایران اینترنشنال، بعضی از احزاب سیاسی ضد جمهوری اسلامی که افراد آنها بیشتر اهل منطقه هستند و بعضی افراد مریض‌الحال در داخل کشورند؛ نه جواب آنها را داده‌ام و نه جواب می‌دهم و نه شکایتی دارم، آنان را به خداوند می‌سپارم اما به این سبک زندگی سخت است… بنده در میان ماموستایان بیشتر صحبت میکنم و موضع ثابتی دارم و اهل ریا و تملق هم نیستم و برای مردم اورامانات هم خدمت من مشخص است و موضع‌گیری بنده هم در همراهی با جمهوری اسلامی مشخص است. چرا از من بدشان می‌آید؟
از طرف دیگر امکان ندارد ۵۰ سال برای مردم صحبت کنیم و انتظار داشته باشیم به ما توهین نشود. هر کس بدگویی می‌کند، بکند نه از کسی شاکی هستم و نه جواب کسی را می‌دهم و نه واهمه‌ای دارم؛ اما از دوستان خود گله‌مند هستم. دلیل این‌همه فحاشی این است که بنده کورد و همراه این انقلاب هستم.
بنده در مرز کسی را ندارم و اجازه نداده‌ام فامیل درجه ۷ هم در مرز فعالیت کند چون این مرز، مرزِ فتنه، دزدی، رشوه و کشتن است. بنده نه در مرز هستم و نه به دنبال ثروتم؛ تنها اتهام من این است با این انقلاب هستم.
همه بدانند به همراهی انقلاب و کورد بودن خودم افتخار میکنم و از کسی واهمه ندارم ولی ای‌کاش در داخل علیه من سناریو درست نمی‌کردند. این‌ها جوابی بود که چرا نماز عید نخواندم و تا فکرم این باشد از این به بعد هم نخواهم خواند مگر شاهد باشم به اوضاع سروسامانی بدهند.
آخرین جمله:
در هفتۀ گذشته که اهانت‌هایی نسبت به بنده شد، جمعی از برادران و خواهران در پاوه و جوانرود و کرمانشاه به بنده لطف و محبت کردند. بنده چیزی ندارم بگویم تنها از خداوند می‌خواهم به همۀ این عزیزان جزای خیر عطا فرماید. بنده این محبت‌ها را هرگز از یاد نمی‌برم و مطالب تک‌تک این عزیزان را نگهداری میکنم ولی درخواست من این است از امروز به این مباحث خود خاتمه بدهید خداوند به همۀ شما جزای خیر بدهد.
نظر شما