به گزارش کردپرس، جلال باشلانگیچ و راغب دوران، 2 روزنامه نگار روزنامه آرتی گَرجِک ترکیه با سفر به کردستان سوریه در شهر قامیشلو با آلدار خلیل رئیس جنبش جامعه دموکراتیک کردهای سوریه مصاحبه ای ترتیب داده اند که در آن به موضوعات مهمی از جمله وضعیت زندگی اجتماعی در شمال سوریه، وضعیت اقتصادی، مذاکرات با دولت مرکزی و روابط با PKK پرداخته اند. مصاحبه آلدار خلیل با روزنامه آرتی گرجک ترکیه به شرح ذیل است:

• قبل از هر چیزی در این خصوص توضیح دهید TEV-DEM چیست؟

در واقع نام مخفف جنبش جامعه ی دموکراتیک است. این ساختاری است که با هدف اداره جامعه توسط خود، سازماندهی و در کنترل گرفتن اراده به وجود آمده است. ما خواستار این هستیم که ملت صاحب اصلی اراده خود باشد. ما از آنجایی که به این باور رسیده ایم که سرنوشت یک ملت به وسیله سیستم مدیریت یک گروه از انسان هایی که از جای دیگر آماده اند تعیین نخواهد شد چنین ساختاری را به وجود آوردیم. برخی گروه ها در سوریه معتقد هستند که بحران سوریه باید به دست حاکمیت مرکزی حل شود. ولی ما به عنوان جنبش جامعه دموکراتیک چنین باوری نداریم. ما به این نتیجه رسیده ایم که با یک روش اجتماعی خواهیم توانست این مشکلات را حل و فصل کنیم. هم دموکراسی و هم آزادی بدین وسیله تامین می شود. جنبش جامعه دموکراتیک کردهای سوریه علاوه بر این که از 6 حزب سیاسی تشکیل شده است در درون خود تعداد زیادی سازمان جوانان و زنان، سندیکاها و انجمن های مختلف را جا داده است.

• مذاکره با دولت مرکزی سوریه به چه صورتی پیش می رود؟

هنوز در دمشق مذاکره ای که به صورت یک روند باشد وجود ندارد. هنوز وارد مرحله مذاکره نشده ایم. این اقدام بیشتر نشان دادن حسن نیت در این زمینه می باشد که برای مذاکره و گفتگو آماده هستیم. بحران هر چقدر عمیق و دارای ابعاد گسترده هم باشد در نهایت ضرورتی به نام ایجاد دیالوگ را به وجود خواهد آورد. در سوریه این الزام به وجود آمده است که یک راه حل سیاسی و صلح آمیز به وجود آید. این دیدارها تنها به عنوان یک آغاز راه می تواند مهم ارزیابی شود.

• کردستان سوریه و آنکارا اختلافات عمیقی دارند؛ در خصوص این اختلافات با ترکیه چه می گویید؟

قبل از سال 2015 میلادی ترکیه انتظاری که از بحران سوریه داشت در این راستا بود که در سوریه تغییری به وجود خواهد آمد و سوریه به یک ایالت برای ترکیه تبدیل خواهد شد. همه چیز در کنترل آنکارا خواهد بود. ترکیه از سال 2011 تا 2015 با هدف کنترل تمام امور سوریه حرکت کرد. ولی در سال 2015 زمانی که دیدند قدرتی دیگر در شمال سوریه سازماندهی شده است که وابسته به آنکارا نیست تعادلات بر هم خورد و سیاست های خصمانه در دستور کار آنکارا قرار گرفت. به خصوص بعد از مقاومت کوبانی هم یک مقاومت بزرگ بر همگان روشن شد و هم پروژه ای که با داعش در دستور کار داشتند به هم ریخت. بنابراین تمام پروژه ای که برای سوریه داشتند دچار سکته شد. در این مرحله حس انتقام گیری توسعه پیدا کرد و علیه ما یک دشمنی بی حد و حصر در دستور کار قرار گرفت.

• آنکارا همواره این ادعا را مطرح می کند که PYD/YPG مساوی است با PKK؛ در این خصوص شما چه می گویید؟

چیزی که باید اینجا در نظر گرفته شود مسئله یکی بودن یا نبودن PKK با PYD نیست. هم PKK و هم PYD ساختاری هستند که با تکیه بر فلسفه اوجالان به وجود آمده اند. ساختاری که در این جا (کردستان سوریه) وجود آمده است با تکیه بر فلسفه اوجالان شکل گرفته است. این موضوع آشکار و معلوم است. هم زمانی که ساختار دموکراتیک خودمختار شمال سوریه را به دست گرفته و هم تفکراتی مانند دفاع اجتماعی مطرح شد تمامی این ها از کتاب های جناب عبدالله اوجالان تاثیر پذیرفته است که این واضح و معلوم است. حزب عدالت و توسعه PKK و PYD را یکسان می بیند. ولی ما هیچ رابطه ای با PKK نداریم. فقط از یک شباهت فلسفی می توان سخن گفت.

• جنگ داخلی سوریه از سال 2011 در جریان است. نقطه ای که اکنون در آن قرار گرفته ایم را چگونه ارزیابی می کنید؟

قبل از سال 2011 میلادی نیز مردم شمال سوریه نمی توانستند آزادنه مطالبات خود را پیگیری کنند و فشار زیادی بر روی مردم بود. هر چند در طول جنگ داخلی سوریه ظلم مضاعفی علیه کردهای سوریه صورت گرفت. ولی بعد از سال 2011 ما هر گونه مشکلی که داشته باشیم را می توانیم به راحتی با اعراب در میان بگذاریم. ولی در دوران قبل از جنگ داخلی این گونه نبود. ما حتی زمانی که در آن دوران می خواستیم جلسه ای را تشکیل دهیم با دیدن یک عرب خود را پنهان می کردیم. در آن زمان در خصوص حساسیت های اجتماعی در وضعیت بسیار دشواری بودیم. این حساسیت ها را دولت مرکزی، سیاستمداران، و حاکمیت سیاسی تشدید می کردند. به عنوان جامعه مشکلی نداشتیم، ذاتا از گذشته با یک آمیختگی کامل زندگی می کردیم مشکل ما با دولت بود.

کد خبرنگار: 30102