به گزارش کرد پرس، این استان دارای ظرفیت های بالای گردشگری بوده و سالانه هزاران نفر از مناطق مختلف این استان دیدن می کنند. همچنین دارای مرز رسمی بین المللی با شماق بعنوان دومین مرز خاکی رسمی صادرات بین المللی کشور است. مرزی ترانزیتی است،جاده‌هایی باریک دارد سال‌هاست که می‌خواهند از دو طرف پهنش کنند.آنقدر ماشین سنگین از آن گذشته که آسفالتش در برخی نقاط گردنه‌دار روی هم چین خورده و چروک شده.مسیری ۱۲۰ کیلومتری و طبیعت زیبای جنگلی دارد اما رخسار جاده‌اش فرسوده‌تر از آن چیزی است که تصورش را می‌کنید.کل مسیر دوطرفه است و بحدی تصادف در آن زیاد شده و کامیون‌های نفتکش عراقی در آن واژگون می‌شوند که دیگر نام جاده‌ی مرگ هم کفاف وخامتش را نمی‌دهد.ا این جاده به دومین مرز خاکی صادرات کشور(باشماق) می‌رود که سالانه سود هنگفتی به جیب خزانه دولت واریز می‌کند.
،جاده سنندج به مریوان یکی از آن جاده‌هایی است که هر ساله جان ده‌ها نفر را می‌ستاند.جاده پرو پیج و خمی که سال‌هاست دولت‌ها و نمایندگان مختلف، وعده تعریض و دوبانده شدنش را می‌دهند،اما پس از اتمام چند برنامه توسعه و سند چشم‌انداز هنوز اهمیت مرز رسمی باشماق برای مسئولان مسجل نشده است. مرزی که به گفته «منصور مرادی»نماینده مردم مریوان و سروآباد در مجلس شورای اسلامی، سالانه 5 میلیارد دلار درآمد دارد اما مریوان از آن سودی نمی‌برد و با وجود وعده استاندار کردستان مبنی بر اختصاص بخشی از درآمد این مرز به توسعه منطقه، این مهم تاکنون محقق نشده است. سوال این است مسئولان چگونه به این قضیه می‌اندیشند،مگر می‌شود مرز بین‌المللی مانند باشماق که کار ترانزیت به کشورهای منطقه را هم انجام می‌دهد،نه دسترسی به راه‌آهن داشته باشد و نه جاده‌های دوبانده که سرعت انتقال کالا و خدمات به داخل و خارج کشور را افزایش دهد.
جاده مریوان- سنندج با 120 کیلومتر مسافت، 748 پیچ خطرناک در دره های عمیق و ژرف به رودخانه دارد هر چند احداث مسیر جایگزینش شروع شده اما عملا پیشرفت فیزیکی آن رضایت بخش نیست. مسئله مسیر جاده مریوان تنها راه باریک و پر پیج و خمش نیست،بلکه معضل سوانح رانندگی در این‌جاده است.«عبدالله سهرابی»نماینده سابق مریوان در مجلس شورای اسلامی در این رابطه می‌گوید:اي كاش مرز باشماق اگر تأثير مثبتي در توسعه منطقه نداشته با ترانزيت كالا و تردد شبانه روزي ارابه هاي مرگ بطور مستمر جان و مال مردم را نابود نمي كردند و همان جاده نظامي قرون وسطايي و بخشي از خيابان ها و معابر شهر مريوان را از بين نمي بردند.
مرز باشماق اگر نقش مثبتي در توسعه مريوان ايفا نكرده است موجب تحميل هزينه جاني و مالي جبران ناپذير به شهروندان و حتي مسافران و گردشگران شده است. بر اساس اعلام پزشکی قانونی سال گذشته 409 نفر در استان کردستان جانشان را در تصادفات از دست داده اند.
حال ای کاش مشکل جاده مریوان همین جاده باریک و سوانح رانندگی بود،از آن بدتر تردد کامیون‌های نفتکش عراقی از باشماق به بنادر جنوبی کشور است که علاوه بر استهلاک جاده‌ای و آلودگی هوا،واژگون شدن وقت‌و ناوقت آن‌ها تبدیل به کابوسی برای شهروندان مریوان و منطقه شده است.«عیسی گوهری» رئیس پلیس راه کُردستان چندی قبل در گفتگو بامهر اعلام کرده بود که سال گذشته مقرر شد که محدودیت‌هایی در خصوص تردد نفت کش‌های عراقی در جاده‌های استان کردستان اعمال شود که متأسفانه هنوز خبری در این خصوص وجود ندارد.از اواسط دهه ۸۰ و بعد از ترانزیتی شدن مرز رسمی باشماق در شهر مریوان تردد خودروهای سنگین نفت کش در جاده‌های استان کُردستان صدها برابر شده است.عیسی گوهری در خصوص آمار تردد نفت کش‌های عراقی در جاده‌های استان کردستان گفت: هر ماه آمارها متفاوت است ولی بین ۵۰ تا ۱۰۰ خودرو هر روز از طریق مرز باشماق تردد دارند.
نقش راه‌ها در توسعه مناطق بسیار حائز اهمیت است.مرز باشماق تمام شرايط تبديل به منطقه آزاد تجاري را دارد و با نامه ١٥٣ نفر از نمايندگان مجلس ششم مطالعات آن به همراه طرح جامع گردشگري آغاز شد اكنون ١٩ سال از ان تاريخ مي گذرد و دولت ها و مجلس ها آمدند و رفتند و هيچگونه توسعه و بهره برداري جز تحميل هزينه به زير ساخت ها و مردم صورت نگرفت.بديهي است منطقه آزاد تجاري و بلكه مرز باشماق با شرايط و وضعيت موجود بعنوان دومين مبادی ورود و خروج كالا و خدمات و موفقيت ممتاز گردشگري شهرستانهاي مريوان و سرواباد با داشتن درياچه زريبار و طبيعت و صنايع دستي هورامان مستلزم مديريت و برنامه ريزي و ايجاد زيرساخت ها و تسهيلات و امكانات مرتبط و وابسته مانند جاده هاي اصلي استاندارد ( بزرگ راه و خط آهن) مي باشد تا هم شاهد امر توسعه در منطقه باشیم و هم از افزایش تلفات انسانی ناشی از بدی راه‌ها جلوگیری نماییم.
نظر شما